Kredit

I Kredít

m -(e)s, -e

1) крэды́т

2) даве́р

auf ~ — у крэды́т

~ gewähren — крэдытава́ць, дава́ць крэды́т

j-m ~ gében* — дава́ць крэды́т каму́-н.; ве́рыць каму́-н.

j-n um séinen [állen] ~ bríngen* — дыскрэдытава́ць каго́-н.

den ~ kündigen — закры́ць крэды́т

II Krédit

n -s, -s бухг. крэ́дыт

gestúndeter ~ — адтэрмінава́ны крэды́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchgeben

*

1.

vt дадава́ць, дабаўля́ць

2.

vi

1) паддава́цца

der Bóden gibt nach — грунт ідзе́ з-пад ног

2) слабе́ць

3) (j-m in D) уступа́ць (каму-н. у чым-н.), саступа́ць; ісці́ на ўсту́пкі (каму-н.), пагаджа́цца (з кім-н., з чым-н.)

éiner Éinsicht ~ — абразу́міцца, прыйсці́ да ро́зуму, аду́мацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vor=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:

1) знаходжанне перад чым-н.: vórliegen* ляжа́ць пе́рад чым-н.

2) папярэднічанне чаму-н.: vórbereiten падрыхто́ўваць

3) дзеянне ў прысутнасці каго-н.: vórlesen* чыта́ць уго́лас (каму-н.)

4) дзеянне, якое з’яўляецца ўзорам, прыкладам каму-н.: vórmachen паказа́ць, як рабі́ць

5) перавагу чаго-н.: vórherrschen панава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зубо́к

1. уменьш.-ласк. зубо́к, -бка́ м.;

зу́бки мн. зу́бкі, -бак;

2. техн. зубо́к, -бка́ м.;

зубки́ мн. зубкі́, -ко́ў;

◊

подари́ть (приноси́ть, принести́) на зубо́к падары́ць (прыно́сіць, прыне́сці) на зубо́к;

знать (вы́учить) на зубо́к знаць, ве́даць (вы́вучыць) на зубо́к;

попа́сть на зубо́к (кому) тра́піць на зубо́к (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повелева́ть несов., книжн. (кем-, чем-л. управлять) кірава́ць; (командовать) кама́ндаваць; (приказывать) зага́дваць; (заставлять) прымуша́ць (каго); патрабава́ць (ад каго); (обязывать) абавя́зваць (каго); (говорить) гавары́ць, каза́ць (каму);

моя со́весть повелева́ет мне сде́лать э́то маё сумле́нне абавя́звае мяне́ зрабі́ць гэ́та;

так повелева́ет мне долг так ка́жа (гаво́рыць) мне абавя́зак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подража́ние ср.

1. (действие) перайма́нне, -ння ср. (каго, чаго); імітава́нне, -ння ср., іміта́цыя, -цыі ж. (каго, чаго); насле́даванне, -ння ср. (каму, чаму); см. подража́ть;

2. (о произведении) насле́даванне, -ння ср.;

3. (имитация — об изделии) іміта́цыя, -цыі ж. (чаго, пад што);

подража́ние мра́мору іміта́цыя ма́рмуру (пад ма́рмур);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слома́ть сов. злама́ць; палама́ць;

слома́ть стул злама́ць (палама́ць) стул;

слома́ть сопротивле́ние проти́вника злама́ць супраціўле́нне праці́ўніка;

◊

слома́ть себе́ ше́ю (го́лову) скруці́ць (злама́ць) сабе́ ка́рак;

слома́ть зу́бы (на чём) палама́ць зу́бы (на чым);

слома́ть лёд злама́ць лёд;

слома́ть рога́ (кому) злама́ць ро́гі (каму);

чёрт но́гу слома́ет чорт нагу́ зло́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lúmpen

m -s, -

1) ану́ча, шмато́к

2) pl лахманы́, рыззё, рызманы́

◊ j-n aus den ~ schütteln — жарт. ≅ прапясо́чыць каго́-н., даць ды́хту каму-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchdichten

I

1.

vt згушча́ць, ушчыльня́ць

2.

vi згушча́цца, ушчыльня́цца

II

vt (D)

1) во́льна пераклада́ць (вершы)

2) склада́ць ве́ршы (у перайманне каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ópfer

n -s, - ахвя́ра

j-m zum ~ fállen* — стаць ахвя́рай каго́-н.

j-m etw. zum ~ bríngen* — прыне́сці ў ахвя́ру што-н. каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)