звано́к, -нка́ м.

1. (прибор для звуковых сигналов) звоно́к, колоко́льчик;

2. (звуковой сигнал) звоно́к;

3. бот. см. звано́чак 2;

◊ ад ~нка́ да ~нка́ — от звонка́ до звонка́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цік

I (род. ці́ку) м., мед. тик

II (род. ці́ку) м., текст. тик

III (род. ці́ка) м., (о древесине и собир.) ці́ку бот. тик

IV межд. тик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дурань, дурны, вар'ят; дурніца, дурыла, дуралей, прыдурак, тупіца, ёлуп, ёлупень, доўбень, асталоп, абэлтух, шаленец, ідыёт, псіхапат, крэцін (разм.); асёл, баран, пень, палена, дуб, дубіна, бот, лапаць, халява, хамут, абух, бязмен (перан., лаянк.) □ дурная галава, яловая галава

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

облагора́живание

1. нада́нне высакаро́днасці;

2. бот., биол. акульту́рванне, -ння ср., паляпшэ́нне, -ння ср.;

облагора́живание дикопло́дных расте́ний акульту́рванне (паляпшэ́нне) дзікапло́дных раслі́н;

облагора́живание поро́ды скота́ паляпшэ́нне паро́ды жывёлы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

облагоро́дить сов.

1. нада́ць высакаро́днасць (высакаро́днасці), зрабі́ць высакаро́дным;

2. (улучшить породу, качество) бот., биол. акульту́рыць, пале́пшыць;

3. уст. (сделать более изысканным, утончённым) зрабі́ць больш прыго́жым; прыхарашы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дурны́

1. (неразумны) dumm; doof (разм); närrisch, töricht; álbern;

◊ дурн як бот разм stóckdumm, stróhdumm, dumm wie Bóhnenstroh; sáudumm груб;

дурны́! so ein Dúmmkopf!;

ён не дурны́ er ist nicht auf den Kopf gefállen;

паста́віць сябе́ ў дурно́е стано́вішча sich in éine dúmme Láge bríngen*;

2. у знач наз м Dúmmkopf m -(e)s, -köpfe; Scháfskopf m, Narr m -en, -en;

3. (дрэнны, непрыемны) schlecht, übel;

◊ пашлі́ дурно́га, а за ім друго́га ≅ wer éinen Nárren schickt, darf kéinen Wéisen erwárten;

вы́рас да не́ба, а дурны́ як трэ́ба ≅ dumm wie Bóhnenstroh

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

слепата́ ж., прям., перен. слепота́;

прыро́джаная с. — врождённая слепота́;

паліты́чная с. — полити́ческая слепота́;

○ куры́ная с. — а) бот. лютик е́дкий, куросле́п м., кури́ная слепота́; б) мед., разг. кури́ная слепота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

репе́й м. и репе́йник м.

1. бот. ло́пух, -ху м., дзядо́ўнік, -ку м., дзяды́, -до́ў мн.;

2. (колючая головка растения) шы́шка, -кі ж., дзед, род. дзе́да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

по́сконь ж.

1. бот. мані́цы, род. мані́ц, ед. мані́ца, -цы ж.;

2. (материал) канаплі́на, -ны ж.; уст. (домотканный холст из волокна конопли, дерюга) зрэ́б’е, род. зрэ́б’я ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дзяды́ I мн.

1. де́ды, пре́дки;

2. рел. роди́тельская суббо́та

дзяды́ II ед. нет, бот.

1. (растение) репе́йник м., репе́й м., лопу́х м.;

2. (головки) репе́йник м., репе́й м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)