Verbum

нату́жны, -ая, -ае.

Тое, што і натужлівы.

Н. гул.

|| наз. нату́жнасць, -і, ж.

нату́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

Напружыць усе сілы.

Конь натужыўся.

|| незак. нату́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

нату́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Тое, што і напружыць (у 1 знач.).

Н. мускулы.

|| незак. нату́жваць, -аю, -аеш, -ае.

нату́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад цяжкай тузаніны, звязанай з рэзкімі рухамі.

Так натузаецца маці за дзень, што ні рук і ні ног не чуе.

нату́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Тузаючы, ушчуць, пакараць.

Н. за валасы.

2. Натрудзіць цяжкай працай (разм.).

Н. рукі за дзень.

нату́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад працяглай хадзьбы.

Натупалася за дзень.

нату́паць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Нарабіць слядоў мокрымі нагамі; наслядзіць.

Н. каля парога.

нату́ра, -ы, ж.

1. Характар, тэмперамент чалавека.

Гэта быў чалавек вясёлай натуры.

2. Тое, што і прырода (у 1 знач.).

3. Жывыя істоты, з’явы, прадметы рэальнага свету, з якіх малююць, робяць скульптуры, здымкі і пад.

Маляваць з натуры.

4. Тое, што і натуршчык.

5. Тавары, прадукты як плацежны сродак замест грошай.

Разлічвацца натурай.

|| прым. нату́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Натурная замалёўка.

натуралізава́цца, -зу́юся, -зу́ешся, -зу́ецца; -зу́йся; зак. і незак. (кніжн.).

Прыняць (прымаць) грамадзянства чужой краіны.

|| наз. натураліза́цыя, -і, ж.

натуралізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак., каго (кніжн.).

Даць (даваць) правы грамадзянства (чужаземцу).

|| наз. натураліза́цыя, -і, ж.