cadet [kəˈdet] n. кадэ́т; малады́ чалаве́к, які́ прахо́дзіць падрыхто́ўку, каб стаць паліцэ́йскім або́ афіцэ́рам узбро́еных сіл;
a cadet corps кадэ́цкі ко́рпус
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ailing [ˈeɪlɪŋ] adj. fml
1. хво́ры, хвараві́ты;
an ailing child хвараві́тае дзіця́
2. які́ ма́е прабле́мы;
an ailing economy хво́рая экано́міка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
animal2 [ˈænɪməl] adj.
1. жывёльны (які мае адносіны да жывёл)
2. жывёльны, гру́бы, ні́зкі;
animal desires/instincts жывёльныя пабуджэ́нні/інсты́нкты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
astringent2 [əˈstrɪndʒənt] adj.
1. вя́жучы; які́ спыняе кроў
2. крыты́чны, рэ́зкі (пра словы, каментарый)
3. рэ́зкі (пра смак або пах)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
schmaltz [ʃmɔ:lts] n. infml залі́шне сентымента́льная му́зыка або́ літарату́рны твор;
a schmaltz artist кампазі́тар або́ пісьме́ннік, які́ пі́ша залі́шне сентымента́льныя тво́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
standard2 [ˈstændəd] adj.
1. станда́ртны, тыпо́вы; звыча́йны
2. які́ адпавядае прыня́тай но́рме; унармава́ны (пра мову);
standard English англі́йская літарату́рная мо́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stateless [ˈsteɪtləs] adj.
1. пазба́ўлены дзяржа́ўнасці
2. які́ не ма́е грамадзя́нства; беспадда́ны;
a stateless person law асо́ба без грамадзя́нства, апатры́д, апалі́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
во́стры, -ая, -ае.
1. Добра навостраны або з завостраным канцом ці краем.
В. нож.
В. канец палкі.
2. Які звужаецца пад канец.
В. нос лодкі.
Вострыя насы туфель.
В. вугал (меншы за 90°).
3. перан. Праніклівы, які добра ўспрымае.
В. розум.
В. зрок.
4. перан. Які вызначаецца дасціпнасцю.
В. жарт. В. на язык.
5. перан. Які выразна і моцна адчуваецца, праяўляецца.
Вострая трывога.
6. перан. Які моцна дзейнічае на смак ці нюх.
Вострыя прыправы.
В. пах.
7. перан. Моцна, ясна выражаны; напружаны.
В. боль.
В. апендыцыт.
В. недахоп чаго-н.
|| наз. вастрыня́, -і, ж. (да 1, 3—7 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
збо́рны, -ая, -ае.
1. Які з’яўляецца месцам збору каго-н.
З. пункт.
2. Які складаецца з аб’яднаных у цэлае разнародных частак.
Зборная каманда (у спорце: з лепшых ігракоў розных каманд).
3. Састаўлены з асобных гатовых дэталей, элементаў; заснаваны на прымяненні такіх дэталей.
З. дом.
Зборныя канструкцыі.
Зборнае домабудаўніцтва.
4. Абагульнены, які адносіцца да многіх.
З. літаратурны вобраз.
5. У граматыцы — які абазначае сукупнасць прадметаў ці асоб, што ўспрымаюцца як адзінае цэлае.
Зборныя назоўнікі.
|| наз. збо́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ско́ры, -ая, -ае.
1. Які адбываецца з вялікай скорасцю, у кароткі прамежак часу; які мае вялікую скорасць.
С. ход.
С. цягнік.
Скоры (наз.) прыбывае да першай платформы.
Скора (прысл.) ідзе.
2. перан. Здольны хутка працаваць, дзейнічаць; схільны спяшацца (разм.).
С. ў рабоце.
Да стала — с., а на сенажаць — хворы (прыказка).
3. Які адбываецца ў кароткі час, тэрмін.
С. ад’езд.
4. Які павінен адбыцца хутка.
Да скорага спаткання!
◊
На скорую руку (зрабіць што-н.; разм.) — хутка і неакуратна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)