Verbum

рахма́ны, -ая, -ае.

1. Які не баіцца чалавека; спакойны, нязлосны (пра жывёлін, птушак).

2. Памяркоўны ў адносінах да іншых; згаворлівы; дабрадушны, лагодны.

Чалавек ён р.

|| наз. рахма́насць, -і, ж.

світа́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. безас. Пачынаць развіднівацца (аб набліжэнні ўсходу сонца).

Зімой світае позна.

2. Пачынацца, наступаць (пра дзень).

Пасля ночы світае дзень.

сімулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што.

Прытвараючыся, стварыць (ствараць) ілжывае ўяўленне пра наяўнасць чаго-н.

С. хваробу.

|| наз. сімулява́нне, -я, н. і сімуля́цыя, -і, ж.

спекта́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Пастаноўка, паказ п’есы ў тэатры.

Прэм’ера спектакля.

2. перан. Пра якое-н. незвычайнае здарэнне, відовішча, выпадак і пад.

Пара канчаць гэты с.!

спружы́ністы, -ая, -ае.

1. Са спружынамі, зроблены на спружынах.

2. Пругкі, як спружына; здольны спружыніць.

Спружыністыя мускулы.

3. перан. Моцны, пругкі (пра рухі).

С. крок.

|| наз. спружы́ністасць, -і, ж.

спы́рхнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; зак.

Хутка ўзляцець, зляцець адкуль-н. (пра птушку, матылька і пад.).

Верабей спырхнуў з куста.

|| незак. спы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

стапта́ць, стапчу́, сто́пчаш, сто́пча; стапчы́; стапта́ны; зак.

1. гл. таптаць.

2. што. Доўга носячы, знасіць або скрывіць на адзін бок (пра абутак).

С. боты.

|| незак. сто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

убрыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (што).

Ударыць, выцяць задняй нагой ці абедзвюма заднімі нагамі (пра капытных жывёл).

Гэты чалавек можа знянацку і ў. (перан.).

фі́фа, -ы, мн. -ы, фіф, ж. (разм., пагард.).

Пустая, легкадумная дзяўчына або жанчына, якая думае толькі пра сваю знешнасць.

|| памянш. фі́фачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

хму́рны, -ая, -ае.

1. Пахмурны, воблачны (пра неба, надвор’е і пад.).

Х. дзень.

Хмурная пара года.

2. перан. Сумны, пануры.

Гаспадар сядзеў х.

Х. настрой.

|| наз. хму́рнасць, -і, ж.