◎ Но́халь ’пра чалавека з вялікім носам’ (докш., Янк. Мат.), польск.дыял.nochal ’насаты чалавек; лыч’, славац.nochal ’насаты чалавек’. Да нос, з экспрэсіўнай замерай с на х, паводле Брукнера (366), «zwykłe zgrubienie», параўн. носаль (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Плебе́й ’чалавек ніжэйшага саслоўя (у Рыме), чалавек не арыстакратычнага паходжання’ (ТСБМ), ст.-бел.плебей, плебеусъ, плебеушъ (XVII ст.) запазычаны са ст.-польск.plebejusz, plebejus, якія з лац.plēbēius ’простанародны, просты, беспародны’ (Булыка, Лекс. запазыч., 26).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аферы́ст
(фр. affairiste)
чалавек, які займаецца аферамі, нядобрасумленны дзялок.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
па́ўпер
(лац. pauper = бедны)
чалавек, пазбаўлены сродкаў для існавання.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пасі́ўны
1. Passív-; passív; úntätig (бяздзейны);
пасі́ўны чалаве́к passíver Mensch, Passivist [-´vıst] m -en, -en;