Verbum

кама́ндаванне, -я, н.

1. гл. камандаваць.

2. зб. Асобы, якія стаяць на чале войска, вайсковых падраздзяленняў.

Вярхоўнае к.

К. дывізіі.

кафэшанта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кафэ або рэстаран з адкрытай сцэнай для выступленняў артыстаў, якія выконваюць нумары забаўляльнага характару.

клі́ка, -і, ДМ кліцы, мн. -і, клік, ж. (пагард.).

Група, шайка людзей, якія займаюцца непрыгожымі, непрыстойнымі справамі.

К. інтрыганаў.

крэдыто́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба або ўстанова, якія даюць грошы або тавары ў крэдыт.

|| прым. крэдыто́рскі, -ая, -ае.

бестсе́лер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Папулярная кніга, фільм і пад., якія маюць камерцыйны поспех.

Гэты раман — першы б. аўтара.

руха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Назва ўстройстваў, якія забяспечваюць рух (у 2 знач.; вінт¹ самалёта, кола, гусеніцы танка).

рэакты́вы, -аў, адз. -ты́ў, -ты́ву, м. (спец.).

Рэчывы, якія прымяняюцца для ажыццяўлення хімічнай рэакцыі.

Хімічныя р.

|| прым. рэакты́ўны, -ая, -ае.

зброд, -у, М -дзе, м., зб. (разм., пагард.).

Людзі, якія належаць да разбэшчаных, злачынных, антыграмадскіх элементаў.

Усякі з.

Фашысцкі з.

і́каўка, -і, ДМ ікаўцы, ж. (разм.).

Міжвольныя ўдыхальныя рухі і адрывістыя гукі, якія выклікаюцца сутаргавым скарачэннем дыяфрагмы.

І. мучыць.

абве́сны.

○

Абвесны лад — у граматыцы: сукупнасць асабовых форм дзеяслова, якія паказваюць на наяўнасць дзеяння ў цяпер., прош. і буд. часе.