целасклад назоўнік | мужчынскі род

Склад, форма цела.

  • Чалавек моцнага целаскладу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

папіхіч назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, якім панукаюць, зняважліва распараджаюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

плагіятар назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца плагіятам.

|| прыметнік: плагіятарскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

празорлівец назоўнік | мужчынскі род | кніжнае

Празорлівы чалавек.

|| жаночы род: празорлівіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

празорца назоўнік | мужчынскі і жаночы род

Чалавек, надзелены здольнасцю яснабачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прайдзісвет назоўнік | мужчынскі род | размоўнае | пагардлівае

Пранырлівы, хітры чалавек, прайдоха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жанчыналюб назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які любіць заляцацца да жанчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

знаёмец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Знаёмы чалавек.

  • Сустрэць старога знаёмца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зух назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Хват, бойкі, удалы, малайцаваты чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

каліграф назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які піша прыгожа і разборліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)