Форма інструментальнай музыкі (сольнай ці сімфанічнай) са шматразовым паўтарэннем галоўнай тэмы ў чаргаванні з адной або некалькімі пабочнымі.
[Іт. rondo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арце́ль, ‑і; Рмн. ‑ей; ж.
Аб’яднанне асоб той або іншай прафесіі (рамяства) для супольнай працы з удзелам у даходах паводле дамоўленасці і агульнай адказнасці таварыства. Рыбалавецкая арцель. □ Арцель — гэта шырока распаўсюджаная ў Расіі форма таварыства, прасцейшая форма свабоднай кааперацыі, падобная да той, якая існуе ў паляўнічых плямён у часе палявання.Энгельс.Арганізацыя арцелі па асушцы Рэгелеўшчыны ўзняла вялікі шум.Чарнышэвіч.
•••
Сельскагаспадарчая арцель — форма калектыўнай гаспадаркі сацыялістычнага тыпу, добраахвотнае аб’яднанне сялян на аснове абагульнення асноўных сродкаў вытворчасці для вядзення калектыўнай працай буйной калектыўнай сельскагаспадарчай вытворчасці; калгас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
good afternoon
до́бры дзень (фо́рма прывіта́ньня або́ разьвіта́ньня папаўдні́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
good day
до́бры дзень (фо́рма прывіта́ньня або́ разьвіта́ньня ўдзень)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
уніта́рны, -ая, -ае.
У выразе: унітарная дзяржава — форма дзяржаўнага ўладкавання, пры якой тэрыторыя дзяржавы, у адрозненне ад федэрацыі, не мае ў сваім складзе федэратыўных адзінак (штатаў, зямель), а падраздзяляецца на адміністрацыйна-тэрытарыяльныя адзінкі (раёны, вобласці і г.д.).
Рэспубліка Беларусь — унітарная дзяржава.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дапамо́жны, -ая, -ае.
1. Прызначаны для дапамогі каму-, чаму-н.; падсобны.
Д. матэрыял.
2. Неасноўны, дадатковы.
Д. цэх.
Дапаможная гаспадарка.
○
Дапаможны дзеяслоў — асабовая форма дзеяслова, што ўжыв. для выражэння аналітычных дзеяслоўных форм або састаўнога выказніка, напр.: быў настаўнікам, буду чытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
калана́т, ‑у, М ‑наце, м.
Форма прыгоннай залежнасці сельскага насельніцтва, якая з’явілася асновай феадальных адносін у Рымскай імперыі і ў раннім сярэдневякоўі.
[Лац. colonatus.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лія́ла, ‑а, н.
Спец.
1.Форма для адліўкі металу; зложніца.
2. Канал уздоўж борта судна ў ніжняй частцы трума для сцякання вады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)