во частица указ. вот; во;
во, як трэ́ба рабі́ць — вот, как на́до де́лать;
во, яко́га со́ма злаві́ў! — во, како́го сома́ пойма́л!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
practise [ˈpræktɪs] v.
1. практыкава́цца, трэнірава́цца
2. займа́цца пра́ктыкай (медыцынскай, юрыдычнай)
♦
practise what you preach ≅ трэ́ба, каб сло́вы не разыхо́дзіліся са спра́вай
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
перагартава́цца, ‑туецца; зак.
Загартавацца больш, чым трэба, звыш нормы; сапсавацца ад празмернай загартоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадаўжы́ць, ‑даўжу, ‑доўжыш, ‑доўжыць; зак., што.
Разм. Зрабіць занадта доўгім, даўжэйшым, чым трэба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасса́ць, ‑сеў, ‑ссеш, ‑ссе; ‑сеем, ‑ссяце; зак.
Пасеяць больш, чым трэба. Дзіця перассала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pomówienie
pomówieni|e
: mam z tobą do ~a — мне трэба з табой паразмаўляць (пагаварыць)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
подело́м нареч., разг. (так и надо) так і трэ́ба; (по заслуге, по заслугам) па заслу́зе, па заслу́гах; (заслуженно) заслу́жана; (справедливо) справядлі́ва;
я был нака́зан подело́м я быў пакара́ны заслу́жана (справя́дліва);
и подело́м ему́! так яму́ і трэ́ба!;
◊
подело́м во́ру и му́ка погов. па заслу́зе зло́дзею і ка́ра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
owszem
1. так, ага; але;
czy lubisz owoce? – owszem — ты любіш фрукты? – так (але);
2. наадварот;
nie trzeba go potępiać, owszem pomóc mu — не трэба яго асуджаць, наадварот, яму трэба дапамагчы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
На́дабе ’патрэбна, трэба’ (Нас.), на́добі ’трэба’ (в.-дзвін., шуміл., Сл. ПЗБ); ён нам крайні надабі (гарад., Сл. бел. нар. фраз., 141), ст.-бел. надобѣ (1406 г.), ненадобѣ (1492 г.), надобеть («з далучэннем дзеяслоўнага суфікса», Карскі 2-3, 76), рус. надобе, надобы, набоб, надобеть ’тс’. Са спалучэння на добѣ, гл. даба, г. зн. ’на часе; калі ёсць неабходнасць’. Сюды таксама на́дабна ’патрэбна, трэба’, на́дабіцца ’патрабавацца’ і інш. Гл. і надоба.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лагагры́ф
(ад гр. logos = слова + griphos = загадка)
род шарады, для разгадвання якой трэба адшукаць загаданае слова і ўтварыць ад яго новыя словы шляхам перастаноўкі або выкідвання асобных складоў ці літар.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)