Свечка (адзінка сілы святла) 7/177; 9/437, 440; 10/618

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

узбро́ены bewffnet, usgerüstet; bestückt;

узбро́еныя сі́лы Stritkräfte pl;

узбро́енае паўста́нне bewffneter ufstand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ДЗЕ́ЙНАЕ ЗНАЧЭ́ННЕ, эфектыўнае значэнне,

сярэднеквадратычнае за перыяд значэнне перыядычнай эл. велічыні (сілы току, напружання і інш.). Напр., Дз.з. сілы пераменнага току вызначаецца цеплавым дзеяннем току (Джоўля—Ленца закон захоўвае свой від, калі пад сілай пераменнага току разумеюць яго Дз.з.). Для велічынь, якія змяняюцца па сінусаідальным законе, Дз.з. ў √2 разоў меншае за амплітуду (найб. значэнне). У электратэхніцы Дз.з. напружання, электрарухальнай сілы і сілы току запісваюць без якіх-н. адзнак (усе амперметры і вальтметры вымяраюць Дз.з. току і напружання), напр., калі ў эл. сетцы напружанне 220 В, то менавіта 220 В — Дз.з. напружання, а яго амплітуднае значэнне (двойчы за перыяд) роўнае 220 √2 В.

т. 6, с. 102

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

exertion [ɪgˈzɜ:ʃn] n.

1. таксама exertions намага́нне; вы́сілак; стара́нне; напру́жанне

2. ужыва́нне;

the exertion of force/authority ужыва́нне сі́лы/аўтарытэ́ту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wane2 [weɪn] v.

1. слабе́ць; памянша́цца; цьмець, цьмяне́ць;

His strength is waning. Яго сілы згасаюць.

2. убыва́ць (пра Месяц)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вае́нна-паве́траны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вядзення вайны ў паветры. Ваенна-паветраныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынамаме́трыя, ‑і, ж.

У антрапалогіі і медыцыне — вымярэнне сілы мускулаў чалавека пры дапамозе спецыяльных прыбораў.

[Ад грэч. dýnamis — сіла і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Раздзяліць надвае, на дзве часткі. Раздвоіць провад. Раздвоіць сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмацня́льнік, ‑а, м.

Прылада, прыстасаванне для павелічэння сілы, магутнасці, напружання чаго‑н. Узмацняльнік электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння сілы цягі ў топках, катлах ці вентыляцыйных канструкцыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)