медзяні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. У склад якога ўваходзіць медзь. Медзяністая сажа.

2. Падобны колерам на медзь. Медзяністы колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

петрагра́фія, ‑і, ж.

Навука, раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных народ, іх структуру і заканамернасці ўтварэння.

[Ад грэч. pétros — камень і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пластыфіка́тар, ‑у, м.

Рэчыва, якое ўводзіцца ў склад пластмас, рызін, лакаў, фарбаў, клеяў для павышэння іх пластычнасці і эластычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэры́н, ‑у, м.

Арганічнае рэчыва, якое знаходзіцца ў большасці раслінных і жывёльных арганізмаў і ўваходзіць у склад усіх тлушчаў.

[Ад грэч. stereos — цвёрды.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́рык, ‑у, м.

1. Мінерал, у склад якога ўваходзіць свінец.

2. Мінеральная фарба чырвона-аранжавага ці чырвона-карычневага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэйхга́уз, ‑а, м.

Уст. Ваенны склад зброі і абмундзіравання. — Давялося .. [Паскевічу] на свечку напляваць, а порах здаць у цэйхгауз. Караткевіч.

[Ад ням. Zeug — зброя і Haus — дом.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эласці́н, ‑у, м.

Спец. Адзін з асноўных бялкоў, што ўваходзяць у склад эластычных валокнаў сценак артэрый, скуры і пад.

[Грэч. elastós — пругкі, цягучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахо́ўваць несов.

1. (принимать меры безопасности) охраня́ть;

а. склад — охраня́ть склад;

2. (предохранять от чего-л. вредного, неприятного) оберега́ть; огражда́ть; защища́ть;

а. лясы́ ад пажа́ру — оберега́ть леса́ от пожа́ра;

а. ад хвалява́нняў — огражда́ть от волне́ний;

а. ад со́нца — защища́ть от со́лнца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

матэрыя́льны

1. материа́льный, веще́ственный;

2. (имущественный, денежный) материа́льный;

~ныя кашто́ўнасці — материа́льные це́нности;

~нае стано́вішча — материа́льное положе́ние;

умо́вы ~нага жыцця́ грама́дства — усло́вия материа́льной жи́зни о́бщества;

~ная дапамо́га — материа́льная по́мощь;

3. материа́льный;

м. склад — материа́льный склад;

~ная ча́стка збро́і — воен. материа́льная часть ору́жия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

карача́еўцы, -аў, адз. -ча́евец, -ча́еўца, м.

Адзін з народаў, які насяляе Карачаева-Чаркескую Рэспубліку, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. карача́еўка, -і, ДМ -ча́еўцы, мн. -і, -ча́евак.

|| прым. карача́еўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)