падса́дка ж.

1. (раслін) Nchpflanzen n -s;

2. мед. Implanta tin f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мікраспо́ра, ‑ы, ж.

Дробная спора ў разнаспоравых вышэйшых раслін.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і спора.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасо́навыя, ‑ых.

Сямейства раслін, суквецце якіх мае форму парасона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́рсквальнік, ‑а, м.

Апарат для апырсквання раслін. Ручны апырсквальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бамба́ксавыя, ‑ых.

Сямейства двухдольных раздзельнапялёсткавых раслін, блізкае да мальвавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бутаніза́цыя, ‑і, ж.

Фаза развіцця раслін, калі закладваюцца бутоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэко́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Адвар з лекавых раслін.

[Лац. decoctus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вегета́цыя, ‑і, ж.

Спец. Рост і жыццёвая дзейнасць раслін.

[Лац. vegetatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́пік, ‑а, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства складанакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фітабіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае жыццё раслін.

[Ад грэч. phytón — расліна, bios — жыццё і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)