stage door [ˌsteɪdʒˈdɔ:] n. службо́вы ўвахо́д у тэа́тр;

stage door Johnny прыхі́льнік актры́сы (які падпільноўвае яе ля выхаду)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niepodległościowiec

м. дзеяч нацыянальна-вызваленчага руху; прыхільнік незалежнасці; незалежнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Папежы́нец ’прыхільнік папы’ (Нас.). Крыніцай слова з’яўляецца польск. papież ’папа’ (гл. Кюнэ, Poln., 85) (Параўн. рус. па́пеж < польск. papież — Фасмер, 3, 200). Цяжэй вытлумачыць словаўтварэнне; магчыма, тут, як і ў ст.-чэш. papeženec, быў першапачаткова суф. ‑enec, як у імён маладых істот і патомкаў (гл. Махэк₂, 433).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

absolutist

[ˈæbsəlu:tɪst]

1.

n.

абсалюты́ст -а m.; прыхі́льнік абсалюты́зму

2.

adj.

дэспаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэакцыяне́р, ‑а, м.

Прыхільнік палітычнай рэакцыі, вораг сацыяльнага і культурнага прагрэсу. Рэакцыянеры [у Іспаніі] лютавалі. Яны любымі сродкамі хацелі ўнесці разлад у лагеры рэспубліканцаў. Кухараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абструкцыяні́ст

(ад абструкцыянізм)

прыхільнік ці непасрэдны ўдзельнік абструкцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анархі́ст

(ад анархія)

прыхільнік анархізму, член анархічнай арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкадэ́нт

(фр. décadent = які падае)

прадстаўнік, прыхільнік дэкадэнцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папі́ст

(польск. papista, ад фр. papiste)

прыхільнік папізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фашы́ст

(іт. fascista)

прыхільнік фашызму, член фашысцкай арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)