немнагалю́дны, ‑ая, ‑ае.

З малой колькасцю людзей. Немнагалюдны сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабале́пнасць, ‑і, ж.

Рабскае нізкапаклонства; рабалепства. Рабалепнасць прыніжае людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалавекалю́бец, ‑бца, м.

Кніжн. Той, хто любіць людзей; гуманіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперечёт нареч.

1. (всецело, без исключения) усе́ да аднаго́ (да адно́й);

2. (немного) няшма́т;

таки́е лю́ди наперечёт такі́х людзе́й няшма́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

exit poll [ˈeksɪtˌpəʊl] n. экзітпо́л; апыта́нне (на вы́хадзе) людзе́й, што прыма́лі ўдзел у галасава́нні, пра іх вы́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horde [hɔ:d] n.

1. арда́;

Golden Hordehist. Залата́я арда́

2. арда́; ша́йка, згра́я, ба́нда; нато́ўп людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

leadership [ˈli:dəʃɪp] n.

1. кіраўні́цтва

2. уме́нне, здо́льнасць паве́сці за сабо́й людзе́й

3. першынство́ (у канкурэнцыі, спаборніцтве)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Людзець ’мець павагу да людзей’ (смарг., Сцяшк. Сл.). Праславянскае ўтварэнне на ‑ěti ад lʼudъ (Трубачоў, Эт. сл. 15, 190).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жывагло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.

|| ж. жывагло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. жывагло́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прасто́та ’зборня простых людзей’ (Нас.). Ад про́сты з суф. зборнасці ‑ота, аб якім гл. Сцяцко, Афікс. наз., 120 і наст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)