павыдава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак., каго-што.

Выдаць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыдаваць атэстаты. Павыдаваць кнігі з бібліятэкі. Павыдаваць дачок замуж. Павыдаваць саўдзельнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Расшморгнуць усё, многае. [Алесь] прадчуваў, як ён прыйдзе дадому, як парасшморгвае і паскідае намоклыя чаравікі і будзе перагортваць старонкі бібліятэчнай кнігі. Наўроцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыражава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Устанавіць (устанаўліваць) тыраж кнігі, газеты і пад.

2. Рабіць неабходную колькасць копій (кінастужкі, пласцінкі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэ́сны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Звязаны з абрадам хрышчэння. Нованароджаны двойчы запісаны ў хрэсныя кнігі Ялаўскага прыходскага касцёла за 1838 г. Г. Кісялёў.

•••

Хрэсны ход гл. ход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паско́рыць сов., в разн. знач. уско́рить;

п. рух — уско́рить движе́ние;

п. вы́хад кні́гі — уско́рить вы́ход кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ме́трыка ’выпіска з метрычнай кнігі аб даце нараджэння’ (ТСБМ), смарг., пруж. мэтрыка, драг. мэтрыкэ ’тс’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел. метрика, метрыка ’канцылярская кніга’ (пач. XVI ст.), «Літоўская метрыка», — запазычаны са ст.-польск. metryka, якое з с.-лац. matricula ’каталог, вопіс’ < лац. mātrīx ’тс’. Булыка (Лекс. запазыч., 57) памылкова выводзіць з лац. metrica ’?’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аната́цыя

(лац. annotatio = заўвага)

кароткі выклад зместу кнігі, артыкула з агульнай іх характарыстыкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэферы́раваць

(лац. referre = дакладваць, паведамляць)

рабіць кароткі выклад якога-н. пытання, зместу кнігі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скрыпто́рый

(лац. scriptorius = пісчы)

майстэрня рукапіснай кнігі ў заходнееўрапейскіх манастырах 6—12 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

выдзіра́ць разм. (вырваць) (her)áusreißen* vt;

выдзіра́ць лісты́ з кні́гі Blätter aus éinem Buch réißen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)