Verbum

анлайнавы слоўнік

verkóppeln

1) стрыно́жваць (каня)

2) разм. злуча́ць, аб’ядно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zügelung

f -, -en цугле́нне, закі́лзванне (каня)

2) утаймава́нне, уціхамі́рванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

urge² [ɜ:dʒ] v.

1. упэ́ўніваць, перако́нваць; на сто́йваць

2. fml падганя́ць

urge on [ˌɜ:dʒˈɒn] phr. v.

1. паганя́ць (каня), падбадзёрваць (каманду)

2. падбухто́рваць; стымулява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго-што.

Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць; добрай ежай, кормам паправіць.

А. кабана.

|| незак. адко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. адкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (разм.); незак. адко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адко́рм, -у, м. Паставіць каня на а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

whinny

[ˈhwɪni]

іржа́ньне n. (каня́)

v.i.

іржа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

здыхля́ціна, ‑ы, ж.

Разм.

1. Труп здохлай жывёліны. // зб. Мяса здохлай жывёліны; падла.

2. Пра слабага, худога, хваравітага чалавека. — Ты, здыхляціна, і гэткага мужыка не варта! Бядуля. // Пра замораную, худую жывёліну. Скора пасля таго, як жаніўся, [Васіль] прывёў каня — не здыхляціну, а каня — людзям на зайздрасць! Мележ.