падаграва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для падагравання чаго‑н. Падагравальнік вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаво́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для перавозкі вады. Вадавозная бочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадасхо́вішча, ‑а, н.

Штучны вадаём для збору і захавання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадасцёкавы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для сцёку вады. Вадасцёкавая труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышталагідра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Крышталь, які змяшчае малекулы вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраметэарало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае кругаабарот вады ў атмасферы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадлі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для адпампоўвання вады. Водаадліўная помпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаразда́тчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для раздачы вады на жывёльных фермах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́цца, ‑мыецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні; стаць размытым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

inrush

[ˈɪnrʌʃ]

n.

напо́р -у, наплы́ў -ву (вады́), на́ціск -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)