Verbum

насцяро́жаны, -ая, -ае.

Напружана-ўважлівы ў чаканні чаго-н.

Н. погляд.

|| наз. насцяро́жанасць, -і, ж.

насцяро́жыцца гл. насцеражыцца.

насцяро́жыць гл. насцеражыць.

насыла́ць гл. наслаць¹.

на́сып, -у, мн. -ы, -аў, м.

Узвышэнне, зробленае шляхам насыпкі зямлі, гравію і пад.

Дарожны н.

на́сыпам, прысл.

У рассыпаным стане, без тары.

Вугаль перавозяць н.

насы́пацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -плецца; зак.

1. Сыплючыся, трапіць куды-н.

Пясок насыпаўся ў чаравікі.

2. Асыпаючыся, пакрыць паверхню чаго-н.

Насыпалася лісця за ноч.

|| незак. насыпа́цца, -а́ецца.

насы́паць, -плю, -плеш, -пле; насы́п; -паны; зак.

1. што і чаго. Сыплючы, пакрыць паверхню чаго-н.; нацерушыць, рассыпаць.

Н. пяску на дарожку.

2. што і чаго. Напоўніць што-н. чым-н. сыпкім.

Н. мех аўса.

3. што. Зрабіць, пабудаваць насып з якога-н. сыпкага матэрыялу.

Н. курган.

|| незак. насыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. насы́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

на́сыпка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Зашыты з усіх бакоў чахол, які напаўняецца пер’ем або пухам і служыць падушкай або пярынай.

Пашыць новую насыпку.

насыпны́, -а́я, -о́е.

1. Які насыпаецца куды-н.

Н. грунт.

2. Утвораны шляхам насыпання.

Насыпная гара.