Verbum

карчакава́ты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю карчоў; карчысты (разм.).

Карчакаватая дарога.

2. Пра чалавека, яго постаць: каржакаваты (разм.).

Тоўсты, к. дзядзька сядзеў на ганку.

|| наз. карчакава́тасць, -і, ж.

насто́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для стала, прыстасаваны для таго, каб быць на стале.

Настольная лямпа.

Настольныя гульні.

2. перан. Які заўсёды патрэбны (пра кнігі).

Тлумачальны слоўнік — настольная кніга.

натапы́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; зак.

1. Пра поўсць, шчацінне, пер’е і пад.: падняцца тарчма.

Поўсць натапырылася.

2. Уздуцца, прыўзняцца (разм.).

Сукенка натапырылася.

|| незак. натапы́рвацца, -аецца.

нядо́бра, безас., у знач. вык.

1. Дрэнна, не па душы.

Усё яму н.

2. каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан.

Што табе н., мая галубка? Можа вадзіцы вып’еш?

павылята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Вылецець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Птушкі павыляталі са сваіх гнёздаў.

Ад выбуху павыляталі шыбы.

падапе́чны, -ая, -ае (афіц., разм.).

Які знаходзіцца пад чыёй-н. апекай.

Падапечнае дзіця.

Паклапаціцца пра сваю падапечную (наз.). Падапечная тэрыторыя (уключаная ў міжнародную сістэму апекі пры Арганізацыі Аб’яднаных Нацый).

падно́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

Частка другой падэшвы ў абутку ад наска да палавіны ступні.

На хаду падноскі адарве (перан.: пра вельмі спрытнага чалавека).

|| прым. падно́скавы, -ая, -ае.

мастадо́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Вялізная вымерлая млекакормячая жывёліна атрада хобатных.

Не чалавек, а м. (перан.: пра каго-н. вялікага і нязграбнага).

|| прым. мастадо́нтавы, -ая, -ае.