недержа́ние нетрыма́нне, -ння ср.;
недержа́ние мочи́ мед. нетрыма́нне мачы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ногтое́да ж., мед. нагцяе́да, -ды ж., валасе́нь, -сня́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
травми́рование мед., перен. траўмава́нне, -ння ср.; траўмі́раванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
туберкулёз мед. туберкулёз, -зу м., сухо́ты, -таў ед. нет;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
уду́шье мед. уду́шша, -шша ср.;
припа́док уду́шья прыпа́дак уду́шша.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
фуру́нкул м., мед. фуру́нкул, -ла м., ску́ла, -лы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
шелуше́ние лушчэ́нне, -ння ср.;
шелуше́ние ко́жи мед. лушчэ́нне ску́ры;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
эмфизе́ма мед. эмфізе́ма, -мы ж.;
эмфизе́ма лёгких эмфізе́ма лёгкіх;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Ветраго́н 1 ’прыстасаванне для ўтварэння моцнага патоку паветра’ (КТС, БРС), вітрагон ’прыстасаванне ў веялцы’ (Яўс.), укр. вітрого́н ’вентылятар’, рус. ветрогон: варон. ’флюгер’, урал. ’ручны вентылятар у шахце’. Усходнеславянскае ўтварэнне ад вецер і гнаць (гл.). У прыметніка ветрагонны (мед.) першая частка ветра- (< вецер) ужыта ў пераносным значэнні ’газы’. Серб.-харв. ветро̀гон і вјетро̀гон ’падвей асаковы, Eriophorum, Cyperaceae’, балг. ветрогон ’сінегаловік’ утварыліся, відавочна, самастойна і не звязаны з бел. ветрагон 1.
Ветраго́н 2 ’легкадумны, пусты чалавек’ (КТС, БРС, Яўс., Растарг.), укр. вітрогон, рус. ветрогон, польск. даўн. wiatrogon ’вясёлы, дасціпны, легкадумны чалавек’, серб.-харв. ветро̀гоња ’пустаслоў, легкадум’, макед. ветрогон, балг. ветрогон ’тс’. Да вецер і гнаць (гл.). Узнікла ў выніку пераносу значэння па функцыі лексемы ветрагон 1. Сюды ж ветрагонка ’легкадумная жанчына’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́мя, -мя ср. вы́мя;
○ сучы́нае в. — мед., разг. су́чье вы́мя
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)