apple [ˈæpl] n. я́блык

the apple of one’s eye не́шта ве́льмі дараго́е; ве́льмі дарагі́ чалаве́к;

the apple of discord я́блык разла́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

back-seat [ˌbækˈsi:t] n. ме́сца зза́ду

a backseat driver iron. чалаве́к, які́ хоча кантралява́ць то́е, што не ўвахо́дзіць у яго́ абавя́зкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demonstrative [dɪˈmɒnstrətɪv] adj.

1. нагля́дны; перакана́ўчы

2. экспансі́ўны, нястры́маны;

a demonstrative person нястры́маны чалаве́к

3. ling. указа́льны;

a demonstrative pronoun указа́льны займе́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

linguist [ˈlɪŋgwɪst] n.

1. чалаве́к, які́ валодае і́ншымі мо́вамі;

He is a good linguist. Яму лёгка даюцца іншыя мовы.

2. лінгві́ст, мовазна́ўца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mettle [ˈmetl] n. сме́ласць; рашу́часць;

a man of mettle чалаве́к з хара́ктарам

be on one’s mettle быць гато́вым да (сур’ёзных) выпрабава́нняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quintet [kwɪnˈtet] n.

1. mus. квінтэ́т

2. mus. музы́чны твор для пяці́ галасо́ў або́ інструме́нтаў

3. гру́па з пяці́ чалаве́к або́ прадме́таў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

status [ˈsteɪtəs] n. ста́тус, грама́дскае стано́вішча;

a rise in status прасо́ўванне па грама́дскай ле́свіцы;

a status seeker пра́гны да сла́вы чалаве́к, славалю́б

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unusual [ʌnˈju:ʒuəl] adj.

1. нязвы́чны, нязвы́клы;

nothing unusual нічо́га асаблі́вага

2. надзвыча́йны, незвыча́йны;

a man of unu sual ability выклю́чна здо́льны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

галы́ш, ‑а, м.

Разм.

1. Голы чалавек, голае дзіця.

2. Бедны чалавек. Хто Якім? Галыш, без роду, сын убогага, батрак! Колас.

3. Круглы гладкі камень. На галышах, ля стромкай кручы Расце самшыт з каравым суччам. Грахоўскі. Анечка ішла, увесь час баязліва паглядаючы на ваду, чаплялася жоўтымі сандалікамі за вапенныя галышы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлюст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм.

1. Хітры і нахабны чалавек; прайдзісвет. [Стася:] — Не бачыш, які гэта хлюст. На хаду абуе ў лапці каго захоча. Пальчэўскі. [Глобаў:] — Я цябе, хлюста такога, да трактара блізка не дапушчу, пакуль чалавекам не станеш. Беразняк. // Франтаваты, развязны чалавек. Звышмодны хлюст.

2. Від картачнай гульні. Гуляць у хлюсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)