ро́спіс, -у, м.

1. гл. распісаць.

2. мн. -ы, -аў. Мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі, прадметаў побыту і пад.

Фрэскавыя роспісы.

3. мн. -ы, -аў. Тое, што і подпіс.

Уласнаручны р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыбало́ў, -ло́ва, мн.о́вы, -ло́ваў. м.

1. Чалавек, які ловіць рыбу (вудай, перамётам і пад.).

Р.-аматар.

2. Тое, што і рыбак.

Р. з вялікім стажам.

|| прым. рыбало́ўны, -ая, -ае.

Рыбалоўныя снасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэцэ́нзія, -і, мн. -і, -зій, ж.

Крытычны водзыў пра што-н. напісанае, створанае, пра спектакль, фільм і пад.

Р. на паэтычны зборнік.

Аддаць манаграфію на рэцэнзію.

Станоўчая р.

|| прым. рэцэнзі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бінт, -у, М -нце, мн. -ы́, -о́ў, м.

Марлевая стужка для перавязкі ран, пераломаў і пад.

Перавязаць рану бінтам.

|| памянш. бі́нцік, -у, мн. -і, -аў, м.

|| прым. бінтавы́, -а́я, -о́е.

Бінтавая павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; незак.

1. Бурна цячы, пералівацца, клекатаць.

Мора бурліць.

2. перан. Праяўляцца з вялікай сілай (пра падзеі, пачуцці і пад.); шумець.

Кроў бурліць, на месцы не сядзіцца.

Злосць бурліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюро́¹, нескл., н.

1. Назва кіруючай часткі некаторых органаў, устаноў, а таксама пасяджэнне яе складу.

Б.

Прэзідыума Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

2. Назва некаторых устаноў, кантор і пад.

Б. знаходак.

Б. надвор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́садзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Выйсці з экіпажа, вагона, судна і пад., прыбыўшы куды-н.

В. з карабля на бераг.

|| незак. выса́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. вы́садка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысло́ўе², -я, мн. -і, -яў, н.

Прыгаворка, выраз і пад., якія ўстаўляюцца ў мову для большай эфектнасці ці па прывычцы, або тое, што гаворыцца для суправаджэння якіх-н. дзеянняў.

Традыцыйныя прыслоўі заклінання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жэле́, нескл., н.

1. Салодкая студзяністая страва, прыгатаваная з жэлаціну, фруктовых і ягадных сокаў, малака і пад.

2. Студзяністая маса, якая атрымліваецца пры працяглай варцы мяса, рыбы, касцей.

|| прым. жэле́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. забіць¹.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, снег і пад.).

Прыкрыць брызентам, каб дождж не забіваў.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль).

Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)