Verbum

клоп, клапа́, мн. клапы́, клапо́ў, м.

Насякомае-паразіт, якое корміцца кроўю чалавека і жывёл або сокам раслін.

|| прым. клапі́ны, -ая, -ае.

кпі́ць, кплю, кпіш, кпіць; кпім, кпіце́, кпяць; незак., з каго-чаго і без дап.

Строіць кпіны, насміхацца.

Нельга к. з чалавека.

анато́мія, -і, ж.

Навука пра будову жывых арганізмаў; будова арганізма, органа.

А. чалавека.

А. мозгу.

|| прым. анатамі́чны, -ая, -ае.

А. атлас.

замле́лы, -ая, -ае (разм.).

1. Анямелы, адзеравянелы.

Замлелыя ногі.

2. Млявы, расслаблены (пра стан чалавека).

Замлелая дзяўчынка.

|| наз. замле́ласць, -і, ж.

збаёдаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).

1. што. Марна патраціць.

З. усе грошы.

2. каго-што. Загубіць, знішчыць.

З. чалавека.

зры́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

Нечакана, з шумам упасці, зваліцца.

Гора зрынулася на чалавека (перан.).

|| незак. зрына́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

абяссла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што (кніжн.).

Зняславіць, зняважыць, зганьбаваць.

Злыя языкі абясславілі чалавека.

|| незак. абяссла́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

спарахне́лы, -ая, -ае.

1. Які згніў, ператварыўся ў труху.

Спарахнелыя дошкі.

2. перан. Пра чалавека: састарэлы, драхлы.

|| наз. спарахне́ласць, -і, ж.

стату́й, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм., лаянк.).

Пра тупога, бесталковага чалавека.

Усе намагаюцца патушыць пажар, а ён стаіць як с.

фасо́ністы, -ая, -ае (разм.).

1. Прыгожага, моднага фасону.

Фасоністая сукенка.

2. Пра чалавека: франтаваты, фарсісты.

Ф. кавалер.

|| наз. фасо́ністасць, -і, ж.