крэ́мній
(ад гр. kremnos = скала)
хімічны элемент, які ўваходзіць у састаў большасці горных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лютэ́цый
(н.-лац. lutecium, ад лац. Lutecia = Парыж)
хімічны элемент сям лантаноідаў, бліскучы метал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
метало́ід
(ад метал + -оід)
хімічны элемент, які не адносіцца да металаў; устарэлая назва неметалаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цынк
(ням. Zink)
хімічны элемент, коўкі метал сінявата-белага колеру; шырока распаўсюджаны ў прыродзе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цырко́ній
(ад цыркон)
хімічны элемент, серабрыста-белы, цвёрды, тугаплаўкі метал, які прымяняецца ў тэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аста́т
(н.-лац. astatium, ад гр. astatos = няўстойлівы)
радыеактыўны хімічны элемент, які адносіцца да галагенаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
га́лій
(н.-лац. gallium, ад лац. Gallia = Францыя)
хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ксено́н
(ад гр. ksenos = чужы)
хімічны элемент, адзін з інертных газаў, які прымяняецца ў электратэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
малібдэ́н
(н.-лац. molibdenum, ад гр. molybdos = свінец)
хімічны элемент, серабрыста-шэры цвёрды тугаплаўкі метал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пратакты́ній
(ад прата- + актыній)
радыеактыўны хімічны элемент, серабрыста-белы бліскучы метал, які належыць да актыноідаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)