machinery [məˈʃi:nəri] n.

1. механі́змы; абсталява́нне

2. дэта́лі (машыны, механізма)

3. infml сістэ́ма, структу́ра;

the machinery of government сістэ́ма кірава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вегетарыя́нства, -а, н.

Сістэма харчавання, якая дазваляе ўжываць толькі раслінныя і малочныя прадукты.

|| прым. вегетарыя́нскі, -ая, -ае.

В. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патаго́нны, -ая, -ае.

1. Які выклікае пот.

Прапісаць патагоннае (наз.).

2. перан. Які вымотвае ўсе сілы, эксплуататарскі.

Патагонная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ната́цыя², -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).

Сістэма ўмоўных пісьмовых абазначэнняў чаго-н.

Шахматная н.

|| прым. натацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чатырохпо́лле, -я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на чатыры палі, якія засяваюцца рознымі культурамі ў пэўнай паслядоўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

student loans [ˌstju:dəntˈləʊnz] n. сістэ́ма пазы́к для студэ́нтаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ланка́стэрскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю Дж. Ланкастэра.

•••

Ланкастэрская сістэма навучання гл. сістэма.

Ланкастэрская школа гл. школа.

[Ад імя англійскага настаўніка Дж. Ланкастэра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поузлово́й павузлавы́; ад вузла́;

поузлово́й ме́тод сбо́рки павузлавы́ ме́тад збо́ркі;

поузлова́я систе́ма плани́рования павузлава́я сістэ́ма планава́ння (сістэ́ма планава́ння ад вузла́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

істэ́блішмент, -у, М -нце, м. (кніжн.).

Прывілеяваныя кіруючыя колы грамадства, а таксама сама сістэма іх улады.

Палітычны і.

Гаспадарчы і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сістэма збудаванняў, якая пастаўляе ваду ў месцы спажывання.

|| прым. водаправо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)