міжсце́нне, ‑я, н.

1. Месца ў сярэдняй частцы грудной поласці, дзе размешчаны сэрца, аорта, бронхі, стрававод.

2. перан. Тое, што перашкаджае сувязі, збліжэнню каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспетчарыза́цыя, ‑і, ж.

Цэнтралізацыя аператыўнага кантролю і каардынацыі кіравання вытворчымі і іншымі працэсамі пры дапамозе тэхнічных сродкаў сувязі, сігналізацыі, тэлемеханікі і аўтаматыкі; увядзенне дыспетчарскіх метадаў кіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plemienny

plemienn|y

племянны;

związki ~e — а) племянныя сувязі;

саюзы плямён

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзелавы́, -а́я, -о́е.

1. Які адносіцца да грамадскай, службовай дзейнасці.

Дзелавая размова.

Дзелавыя сувязі.

Дзелавое пісьмо.

2. Які ведае справу, умела кіруе і клапоціцца аб рабоце.

Дзелавыя людзі.

Д. кіраўнік.

3. Прыдатны для апрацоўкі ў якасці матэрыялу (спец.).

Дзелавая драўніна.

4. Звязаны са справаводствам.

Д. стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вары́цца, вару́ся, ва́рышся, ва́рыцца; незак.

1. Гатавацца кіпячэннем на агні.

Булён варыцца.

Бульба варыцца.

2. Падвяргацца апрацоўцы шляхам кіпячэння, плаўлення.

Клей варыцца.

Сталь варыцца.

◊

Варыцца ў сваім (уласным) саку — жыць або працаваць, не падтрымліваючы сувязі з іншымі, не выкарыстоўваючы іх вопыт.

|| зак. звары́цца, звару́ся, зва́рышся, зва́рыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

incoherent [ˌɪnkəʊˈhɪərənt] adj.

1. бязла́дны, няскла́дны, без су́вязі

2. незразуме́лы; непаслядо́ўны;

an incoherent policy непаслядо́ўная палі́тыка;

He was quite incoherent. Яго немагчыма было зразумець.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ілюміна́цыя, ‑і, ж.

Яркае асвятленне вуліц, будынкаў рознакаляровымі агнямі ў сувязі са святам, урачыстасцю. Факельная ілюмінацыя. Святочная ілюмінацыя. □ Ілюмінацыя залівала горад, як быццам гэта палаў Рым. Караткевіч.

[Ад лац. illuminatio — асвятленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філія́цыя, ‑і, ж.

1. Развіццё чаго‑н. у паслядоўнай сувязі, у прамой залежнасці ад папярэдняга. Філіяцыя ідэй. Філіяцыя значэння слова.

2. Спец. Набыццё грамадзянства ў выніку нараджэння.

[Фр. filiation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотапрыёмнік, ‑а, м.

1. Апарат для прыёму фотатэлеграфных відарысаў па радыё або правадной лініі сувязі.

2. Прыстасаванне, якое прымае прамянёвую энергію і ператварае яе ў электрычныя сігналы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tie​1 [taɪ] n.

1. га́льштук

2. сту́жка, шнуро́к;

The dog broke its tie. Сабака сарваўся з прывязі.

3. pl. ties ву́зы, су́вязі;

family ties сяме́йныя ву́зы;

ties of friendship сябро́ўскія су́вязі

4. цяжа́р; кло́пат, даку́ка

5. sport гульня́ ўнічыю́;

The game ended in a tie. Гульня скончылася ўнічыю.

6. mus. знак лега́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)