апавяда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апавядання (у 1 знач.), які змяшчае апавяданне. Апавядальны сказ. Апавядальны жанр. // Спакойны, эпічны. Твор [Шамякіна «Глыбокая плынь»] быў вывераны на лепшым вымяральніку: сэрцы чытача. Апавядальны тон рамана глыбока хвалюе. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parenthetic

[,pærənˈӨetɪk]

adj.

1) азнача́льны, вытлумача́льны (сказ або́ сло́ва)

2) узя́ты ў ду́жкі

3) пабо́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віднава́та безл. в знач. сказ. не совсе́м темно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капу́т нескл., м., в знач. сказ., разг. капу́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кві́ты в знач. сказ., разг. (в расчёте) кви́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рненька нареч. в знач. безл. сказ., разг. горько́хонько

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыб-ды́б межд. в знач. сказ. топ-то́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́ба нареч., безл., в знач. сказ. лю́бо, ми́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малавераго́дна в знач. сказ.

1. малодостове́рно;

2. маловероя́тно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясце́рпна нареч., в знач. сказ. нестерпи́мо, невыноси́мо, несно́сно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)