стос і стус, ‑а, м.

1. Роўна зложаныя адзін на адзін рады чаго‑н.; штабель. Стос дошак. □ Парканы, хаты, стусы бярвенняў на вуліцы перад дварамі — усё набывала новае, незнаёмае аблічча, загадкава-прыгожае і прывабнае. Навуменка.

2. Пакладзеныя слаямі адзін на адзін якія‑н. прадметы. Стос кніг. Стос пісем. □ На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі. Апейка кінуў позіркам на стус газет, складзеных ускрай стала. Мележ. / у знач. прысл. сто́сам (сту́сам). Стосам ляжаць побач настольныя цыраты. Пестрак. І фарба друкарская ёсць, І стусам паперу наклалі. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сцішыць.

2. у знач. прым. Які прыйшоў у стан спакою; прыціхлы; супакоены, ціхі. Гукі плылі ў сцішаным жнівеньскім вечары, як няпэўны ўспамін аб страчанай радасці. Радкевіч. Жанчына шастала паперкамі, і ў сцішаным аўтобусе гэтае шастанне грымела, як выбух. Скрыган. [Кіра] дыхала роўна, амаль нячутна, і на яе было прыемна глядзець — спакойную, сцішаную, без трывог. Карпаў.

3. у знач. прым. Прыглушаны, ціхі. Раптам да .. вуха [Лабановіча] даляцела сцішаная гамонка з глыбіні кустоў. Колас. Жалезны лямант і скрыгат узлятаюць аж пад высокія зводы даху і адтуль ападаюць ужо сцішаным рэхам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Тонкі кусок дрэва, адчасаны ад бервяна, палена і пад.; шчэпка. Доўгая белая трэска круцілася з-пад сякеры. Дуброўскі. Пахне свежымі трэскамі, стружкамі, пілавіннем, смалою — мусіць, кожны зможа ўявіць, які водар дрэва стаіць навокал, калі адразу ставіцца столькі новых зрубаў! Сіпакоў. Паволі, роўна чахкае яго бывалая сякера, плазуючы бервяно, і не трэскі ляцяць, а адганяецца ад бервяна суцэльная і доўгая, як дошка, трэска. Брыль. От яна [дзяўчына] спынілася, разаслала на зямлю дзяругу і пачала выбіраць і класці на яе большыя трэскі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

square​1 [skweə] n.

1. квадра́т;

a solid square куб;

bring a number to a square math. узво́дзіць у квадра́т;

The square of three is nine. Тры ў квадраце роўна дзевяці.

2. пло́шча, пляц;

Trafalgar Square Трафальга́рская пло́шча

3. навуго́льнік (для чарчэння)

4. infml, derog. мешчані́н, рэтрагра́д

♦

be on the square infml паво́дзіць сябе́ сумле́нна;

break squares паруша́ць прыня́ты пара́дак;

out of square ко́са; няпра́вільна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нипочём

1. нареч., разг. нізашто́; (по дешёвке) за нішто́;

нипочём не допу́стим нізашто́ не дапу́сцім;

прода́л нипочём прада́ў за нішто́;

2. в знач. сказ. хоць бы што; (не затруднительно) не ця́жка; (безразлично) усё ро́ўна;

ему́ всё нипочём яму́ ўсё хоць бы што;

ему́ нипочём солга́ть яму не ця́жка салга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ат межд.

1. (при выражении решимости, досады, отчаяния) а;

ат, усё ро́ўна! — а, всё равно́!;

2. (при выражении беспечности) ну и пусть, ну и ла́дно, бог с ним;

3. (при выражении несогласия, отрицания) а;

ат, не крыві́це душо́й — а, не криви́те душо́й;

4. (при выражении резкого недовольства, неприятности и т.п.) а;

ат, знайшо́ў каго́ слу́хаць — а, нашёл кого́ слу́шать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

óder

cj ці, або́, альбо́

entwéder…~… — ці… ці…, або́… або́

~ nicht? — хіба́ не?

wir fáhren (entwéder) héute ~ mórgen — мы пае́дзем або́ сёння, або́ за́ўтра

so ~ so — так ці іна́кш [іна́чай]; усё ро́ўна

~ (nicht)? — ці не так?

~ áber — або́ [альбо́ ж]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wypadać

wypada|ć

незак.

1. выпадаць; вывальвацца;

2. выбягаць;

3. ~a безас. зручна, ёмка;

wypadać go odwiedzić — зручна яго наведаць;

nie wypadać — нязручна, няёмка;

~łoby — варта было б; належала б;

na jedno wypadać — усё роўна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́ўк, ваўка́ і во́ўка; мн. ваўкі́, ‑о́ў; м.

Дзікая драпежная жывёліна сямейства сабачых. Колькі ваўка не кармі, ён усё роўна ў лес глядзіць. Прыказка. І ваўкі сыты і авечкі цэлы. Прымаўка.

•••

Біты воўк — пра бывалага, вопытнага чалавека.

Воўк у авечай шкуры — пра знешне лагоднага, рахманага, а на самой справе варожага, каварнага чалавека.

Воўк у лесе (за гарою) здох — пра чый‑н. дзіўны, нечаканы ўчынак.

Воўкам глядзець (пазіраць) гл. глядзець.

Лавіць бягучага воўка след гл. лавіць.

Марскі воўк — пра бывалага, вопытнага марака.

Хоць ваўкоў ганяй гл. ганяць.

Хоць воўк траву еш — пра раўнадушныя, абыякавыя адносіны да чаго‑н.

Хоць воўкам вый гл. выць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́класці, ‑кладу, ‑кладзеш, ‑кладзе; зак., што.

1. Выняўшы што‑н. адкуль‑н., пакласці на віду. Карп паставіў гарэлку, выклаў з кошыка закуску. Шамякін.

2. Пакрыць паверхню чаго‑н. чым‑н.; вымасціць, абліцаваць. Выкласці сцены керамічнымі пліткамі. // Скласці які‑н. надпіс, фігуру, узор з чаго‑н.

3. Збудаваць, вывесці. Душу ўкладваў.. [Мітраховіч] у сваю работу, шчыра, душэўна вучыў і Марыю: як роўна вывесці сцяну, як навечна ўмураваць цагліну, як вугал выкласці, каб ён радаваў вока... Васілевіч.

4. перан. Выказаць, расказаць, паведаміць. Выкласці прэтэнзіі. Выкласці свае меркаванні. Выкласці просьбу. □ Валодзя адным духам выклаў мне ўвесь свой праект пабудовы .. трасы. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)