оре́х арэ́х, -ха м.;

оре́х с двойны́м ядро́м спары́ш;

оре́х гре́цкий арэ́х грэ́цкі (вало́скі);

оре́х водяно́й арэ́х вадзяны́;

оре́х калёный арэ́х пра́жаны;

◊

отде́лать (разде́лать) под оре́х вы́рабіць пад арэ́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адда́ча ж., в разн. знач. отда́ча;

узя́ць без ~чы — взять без отда́чи;

а. пад суд — отда́ча под суд;

а. пры стрэ́ле — отда́ча при вы́стреле;

а. капіталаўклада́нняў — отда́ча капиталовложе́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ма́ска ж., в разн. знач. ма́ска;

◊ каме́дыя ма́сак — коме́дия ма́сок;

зняць (скі́нуць) ~ку — снять (сбро́сить) ма́ску;

сарва́ць ~ку — сорва́ть ма́ску;

пад ~кай — (каго, чаго) под ма́ской (кого, чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сцяг м., в разн. знач. зна́мя ср.; (в поэтической речи — ещё) стяг;

с. палка́ — зна́мя полка́;

◊ трыма́ць высо́ка сцяг — держа́ть высоко́ зна́мя;

пад сця́гам — (чаго) под зна́менем (чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Fortunae filius

Сын Фартуны.

Сын Фортуны.

бел. Нарадзіўся ў сарочцы. Нарадзіўся пад шчаслівай зоркай.

рус. Баловень судьбы. В сорочке родился. Родился под счастливой звездой.

фр. Favori de la Fortune (Баловень Фортуны).

англ. A child of fortune (Дитя фортуны).

нем. Ein Sonntagskind sein (Быть воскресным ребёнком).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

падабра́ць сов.

1. (каго, што да чаго) подобра́ть (кого, что к чему);

п. ключ да замка́ — подобра́ть ключ к замку́;

п. га́льштук да касцю́ма — подобра́ть га́лстук к костю́му;

2. (с земли, с пола) подня́ть, подобра́ть;

3. (ноги, хвост) поджа́ть;

4. (под себя) подмя́ть;

мядзве́дзь ~бра́ў пад сябе́ паляўні́чага — медве́дь подмя́л под себя́ охо́тника;

◊ і кро́шкі п. — быть похо́жим как две ка́пли воды́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

звод ​1, ‑у, М ‑дзе, м.

Разм. Выміранне, знікненне каго‑, чаго‑н. І была.. [груша] такая магутная і свежая.., што, здавалася, не будзе ёй зводу і не будзе канца. Караткевіч. — На ўсё пайшоў звод, — з нейкай маркотай заключыў паляшук і змоўк, аб чымсьці задумаўшыся. Колас.

звод ​2, ‑у, М ‑дзе, м.

Выпуклае або крывалінейнае перакрыцце, што злучае сцены, апоры якога‑н. збудавання; скляпенне. Звод аркі. □ Жалезны лямант і скрыгат узлятаюць аж пад высокія зводы даху і адтуль ападаюць ужо сцішаным рэхам. Сабаленка. Цяпер агледзець можна печ, як ляльку, Усе карнізы, нішы, под і звод, І той пяколак, дзе шукаць запалку, Калі куранты данясуць свой звон. Пысін.

звод ​3, ‑у, М ‑дзе, м.

Сукупнасць тэкстаў, дакументаў і пад., сабраных разам і размешчаных у пэўнай паслядоўнасці. Звод законаў. Звод правіл беларускай арфаграфіі і пунктуацыі. □ Дакастрычніцкая творчасць Янкі Купалы — гэта бадай поўны звод паэтычных звестак аб паднявольным жыцці беларускага селяніна. Лужанін.

звод ​4, ‑у, М ‑дзе, м.

Рэдакцыя рукапіснага тэксту, якая адрозніваецца ад іншых сціскаў гэтага помніка асаблівасцямі мовы. Стараславянскі помнік рускага зводу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блы́тацца несов.

1. пу́таться, спу́тываться;

2. сме́шиваться, меша́ться;

3. пу́таться;

4. страд. пу́таться; спу́тываться; сме́шиваться, меша́ться; впу́тываться; см. блы́таць;

◊ б. пад нага́мі — пу́таться под нога́ми;

но́гі ~таюцца — но́ги заплета́ются

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

па́сека ж.

1. (полоса леса, предназначенная под сруб) лесосе́ка;

2. (место после срубки леса) вы́рубка, за́сека, засе́ка;

3. спец. (место в лесу, расчищенное для пашни) подсе́ка;

4. см. пчальні́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ра́ніца ж. у́тро ср.;

ко́жную ~цу — ка́ждое у́тро; по утра́м;

пад ~цу — к утру́; под у́тро;

наза́ўтра ~цай — на у́тро;

аднае́ ~цы — как-то у́тром;

◊ до́брай ~цы! — до́брое у́тро!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)