узро́вень м Niveau [-´vo:] n -s, -s (тс перан); bene f -, -n, Stand m -es, -stände;

жыццёвы узро́ Lbensstandard m -(e)s, -s;

узро́ вы тво́р чых сіл эк Entwcklungsstand der Produktvkräfte;

ні́зкі узро́ Tefstand m;

вы со́ ка га узро́ўню niveauvoll [-´vo:];

узро́ ва ды́ Wsserstand m;

над узро́ў нем мо́ра геагр über dem Meresspiegel;

на высо́кім тэхні́чным узро́ўні tchnisch hchstehend, auf hhem tchnischem Niveau;

на не да стат ко́ ва вы со́ кім узро́ўні niveaulos [-´vo:-];

на узро́ўні auf glicher Höhe (з чым mit D);

стаць на узро́вень з кім sich auf j-s Niveau erhben*;

быць на узро́ўні перан den gestllten Frderungen entsprchen*;

канта́к ты на най вы шэ́й шым узро́ўні Kontkte auf höchster bene;

су стрэ́ ча на най вы шэ́ йшым узро́ўні паліт, дып, тс перан Gpfelkonferenz f -, -en;

ве́с ці пе ра мо́ вы на узро́ўні мі ні́ с т раў паліт auf Minsterebene verhndeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ула́да ж

1. Macht f -, Mächte, Gewlt f -, -en; паліт дзяржа́ўная ула́д Statsgewalt f, Statsmacht f;

заканада́ўчая ула́да die gestzgebende Gewlt, Legislatve [-və] f;

выкана́ўчая ула́да die vollzehende Gewlt, Exekutvgewalt f;

захапі́ць ула́ду die Macht ergrifen*;

прыйсці́ да ула́ды zur Macht gelngen; an die Macht [ans Rder] kmmen*;

прыхо́д да ула́ды Mchtantritt m -(e)s, -e;

2. часцей мн:

ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) brigkeit f -, -en, Behörde f -, -n;

вайско́выя ула́ды Militä́rbehörden pl;

акупацы́йныя ула́ды Bestzungsbehörden pl;

мясцо́выя ула́ды die loklen Behörden;

мясцо́выя о́рганы ула́ды örtliche Mchtorgane;

цэнтра́льная ула́да Zentrlgewalt f;

грамадзя́нская ула́да Zivilbehörde [-´vi:l-] f;

наро́дная ула́да Vlksmacht f;

судо́выя ула́ды Gerchtsbehörden pl, Gerchtsorgane pl;

3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго) Macht f;

бацько́ўская ула́да die Macht der ltern;

ажыццяўля́ць ула́ду паліт die Macht usüben;

вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;

надзе́лены ула́дай mit Mchtbefugnissen usgestattet, mtlich bevllmächtigt;

пазба́віць ула́ды entmchten vt;

быць пад ула́дай каго nter j-s Gewlt stehen*;

ула́снай ула́дай igenmächtig;

у маёй ула́дзе es liegt in miner Macht;

перавышэ́нне ула́ды юрыд die Überschritung der Mchtbefugnisse;

ула́да над самі́м сабо́й Slbstbeherrschung f;

ва ула́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vrurteile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зако́н м

1. Gestz n -es, -e;

асно́ўны зако́н Grndgesetz n, Verfssung f -, -en;

дзе́ючы [дзе́йны] зако́н gltendes Gestz;

зго́дна з зако́нам laut Gestz;

і́мем зако́на im Nmen des Gestzes;

прыня́ць зако́н юрыд, паліт ein Gestz verbschieden;

зако́н прапано́вы эк ngebotsgesetz n -es, -e;

зако́н по́пыту эк Nchfragegesetz n;

па-за зако́нам юрыд verfmt; разм vgelfrei;

аб’явіць каго-н па-за зако́нам verfmen vt; разм j-n für vgelfrei erklären;

зако́н Бо́жы Religinsunterricht m -(e)s;

яму́ зако́н не пі́саны er tut, was er will;

2. (інструкцыя) Rgel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уве́сці

1. inführen vt; herinführen vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); hininführen vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

уве́сці во́йскі ў го́рад вайск die Trppen in die Stadt inmarschieren lssen*;

2. (уцягнуць у што, схіліць да чаго):

уве́сці ў выда́ткі j-m Únkosten [usgaben] verrsachen; j-n in Únkosten stürzen;

уве́сці ў зман rreführen vt, in die rre führen;

3. (пастанавіць) inführen vt;

уве́сці мо́ду ine Mde inführen;

уве́сці надзвыча́йнае стано́вішча паліт den usnahmezustand verhängen (дзе über A);

уве́сці ў эксплуата́цыю эк in Betreb stzen [nehmen*];

уве́сці ў дзе́янне insetzen vt;

уве́сці каго у курс (спраў) j-n in ine Sche inführen, j-n von dem [über den] Stand der Dnge unterrchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)