фі́лія ж., філія́л м. Filiále f -, -n, Zwéigstelle f -, -n;

фі́лія акадэ́міі наву́к Filiále der Akademíe der Wíssenschaften

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

д. т. н. (доктар тэхнічных навук) (habilitierter) Doktor der technischen Wissenschaften (Dr. rer. techn. habil.; Dr.-Ing. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

д. ф. н. (доктар філалагічных / філасофскіх навук) (habilitierter) Doktor der Philologie, (habilitierter) Doktor der Philosophie (Dr. phil. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Новак (прэзідэнт Югаслаўскай Акад. навук і мастацтваў) 11/504

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прэзідэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. У некаторых краінах — выбраны на пэўны тэрмін кіраўнік дзяржавы. Прэзідэнт ЗША. Прэзідэнт Францыі.

2. Старшыня, абраны для кіравання арганізацыяй, установай. Прэзідэнт Акадэміі навук БССР. □ Міністр фінансаў Роберт Андэрсан да прызначэння на гэтую пасаду быў прэзідэнтам буйнейшай нікелевай амерыкана-канадскай карпарацыі. Лушчыцкі.

[Ад лац. praesidens, praesidentis — які сядзіць наперадзе, які старшынствуе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеантало́гія

(ад палеа- + гр. on, onthos = істота + -логія)

комплекс біялагічных навук, якія вывучаюць раслінны і жывёльны свет мінулых геалагічных эпох (параўн. неанталогія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

действи́тельный

1. (реальный) рэчаі́сны;

2. (подлинный) сапра́ўдны;

3. / действи́тельный зало́г грам. незале́жны стан;

действи́тельная слу́жба воен. абавязко́вая слу́жба;

действи́тельный член акаде́мии нау́к правадзе́йны член акадэ́міі наву́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

д. ф.-м. н. (доктар фізіка-матэматычных навук) (habilitierter) Doktor der physischen und mathematischen Wissenschaften (≅ Dr. sc. nat. habil.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праму́драсць, ‑і, ж.

1. Уст. Глыбокая, вышэйшая мудрасць.

2. чаго. Разм. жарт., іран. Што‑н. цяжкае для разумення, засваення. Ніхто лепш за .. [Рэню] не разбіраўся ў каварных нетрах алгебры і іншых прамудрасцях дакладных навук. Лынькоў. У душы я паабяцаў .. [дзядзьку] старацца як мага лепш, каб авалодаць усёй прамудрасцю правапісання. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doktorat, ~u

м. навуковая ступень (прыблізна адпавядае ступені кандыдата навук);

obronić doktorat — абараніць дысертацыю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)