летапі́сец, ‑пісца, м.

Складальнік летапісаў. // перан. Пра асобу, у творах якой найбольш поўна адлюстраваны сучасныя ёй падзеі. Чорны — праўдзівы летапісец чалавечага лёсу ў трох вялікіх войнах. Лужанін. Колас, як ніхто іншы з беларускіх пісьменнікаў, стаў летапісцам духоўнага развіцця беларускага народа. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́піка, ‑і, ДМ эпіцы, ж.

1. Сукупнасць эпічных твораў. Руская эпіка.

2. Тое, што і знае. Эпічная па свайму жанраваму характару трылогія [«На ростанях» Я. Коласа] перадае і самыя тонкія лірычныя перажыванні. Эпіка і лірыка спалучаюцца ў ёй ужо вельмі натуральна і арганічна. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Intríge

f -, -n

1) інтры́га; pl падко́пы

2) літ. інтры́га, завя́зка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Métrum

n -s, -ren i -ra літ. паме́р (верша), метр, стапа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stánze

I

f -, -n літ. ста́нсы

II

f -, -n тэх. штамп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

меладра́ма ж. літ., кіно, тс. перан. Melodráma n -s, -men

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пры́павесць ж. літ. Gléichnis n -ses, -se, Parábel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паро́дыя ж. літ. Parodíe f -, -di¦en; перан. Karikatúr f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апо́весць ж. літ. (größere) Erzählung f -, -n; Novelle [-´vɛlə] f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алеўралі́т

(ад гр. aleuron = мука + -літ)

сцэментаваны алеўрыт, цвёрдая горная парода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)