мяжа́, -ы́, мн. ме́жы, меж, ж.

1. Вузкая палоска неўзаранай зямлі паміж двума палеткамі, участкамі, уладаннямі.

2. Пагранічная лінія паміж сумежнымі дзяржавамі; граніца.

3. перан. Норма, рубеж чаго-н. дазволенага, магчымага.

Ні ў выказваннях, ні ва ўчынках ён не дазваляў сабе пераходзіць мяжы прыстойнасці.

|| прым. межавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

narys, ~u

м.

1. лінія; рыса, рыска; драпіна;

2. контур

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гарызанта́ль

(ад гарызонт)

1) прамая лінія, паралельная плоскасці гарызонту;

2) лінія, якая злучае на карце пункты мясцовасці, размешчаныя на аднолькавай вышыні над узроўнем мора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэмаркацы́йны

(ад дэмаркацыя)

прыгранічны, размежавальны (напр. д-ая лінія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калінеа́рны

(ад ка- + linea = лінія)

паралельны дадзенай прамой лініі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пункці́р ’перарывістая прамая лінія’ (ТСБМ). Запазычана з рус. пункти́р ’тс’, што з ням. punktieren < лац. punctāre ’пракалоць, накалоць’ (вытворнае ад лац. punctum ’укол’), гл. пункт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сяку́чы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які адсякае, перасякае што‑н. Сякучая плоскасць.

2. у знач. наз. сяку́чая, ‑ай, ж. Прамая лінія, якая перасякае крывую ў двух ці болей пунктах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skyline [ˈskaɪlaɪn] n.

1. ба́чны далягля́д; лі́нія далягля́ду; небасхі́л, небакра́й;

the London skyline небасхі́л над Ло́нданам

2. абры́сы (на фоне неба)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

yellow line [ˌjeləʊˈlaɪn] n. жо́ўтая лі́нія (паказвае, што паркоўка дазваляецца ненадоўга);

double yellow lines дзве жо́ўтыя лі́ніі (паказваюць, што паркоўкі няма)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ка́бельны спец Kábel -;

ка́бельная лябёдка Ка́belwinde f -, -n;

ка́бельная лі́нія су́вязі Kábelleitung f -, -en), Kábellini¦e f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)