раманіза́цыя, ‑і, ж.

Засваенне мовы, культуры і звычаяў Старажытнага Рыма Бародамі, якія падпалі пад уплыў Рымскай імперыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славяназна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навуковых дысцыплін аб мовах, літаратурах, фальклоры, гісторыі, матэрыяльнай і духоўнай культуры славянскіх народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эліні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паклоннік і знаўца старажытнай Грэцыі, элінскай культуры; спецыяліст у галіне старагрэчаскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэстаўра́цыя, -і, ж.

1. Аднаўленне і ўмацаванне старых ці пашкоджаных помнікаў мастацтва, гісторыі і культуры.

2. Аднаўленне ранейшага палітычнага ладу (кніжн.).

|| прым. рэстаўрацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і рэстаўра́тарскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Рэстаўрацыйная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культу́ра ж., в разн. знач. культу́ра;

наву́ка і к. — нау́ка и культу́ра;

гісто́рыя ~ры — исто́рия культу́ры;

к. пра́цы — культу́ра труда́;

сельскагаспада́рчыя ~ры — сельскохозя́йственные культу́ры;

к. сібі́рскай я́звы — культу́ра сиби́рской я́звы;

○ фізі́чная к. — физи́ческая культу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pomnik

м. помнік;

pomnik kultury — помнік культуры;

pomnik Mickiewicza — помнік Міцкевічу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мішкуля́нка ’змешаны пасеў збожжавых культур’ (брасл., Сл. ПЗБ). Складанаскарочанае слова, утворанае ад з‑мешаныя культуры пры дапамозе суфікса ‑янк‑а (аб ім гл. Сцяцко, Афікс. наз., 180).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вакцы́на, ‑ы, ж.

Спец. Прэпарат з аслабленай культуры заразных мікробаў, які выкарыстоўваецца ў якасці лячэбнага або папераджальнага сродку.

[Ад лац. vaccinus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краязна́ўства, ‑а, н.

Вывучэнне геаграфіі, гісторыі, эканомікі, культуры пэўнай мясцовасці насельніцтвам, для якога гэта тэрыторыя з’яўляецца родным краем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рама́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які ўзнік на аснове старажытнарымскай культуры або звязаны з гэтай культурай. Раманская культура. Раманскі стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)