за́кід, -ду м.

1. забра́сывание ср.;

з. блясны́ — забра́сывание блесны́;

2. перен. упрёк, уко́р;

зрабі́ць з. — (каму) упрекну́ть, укори́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбухто́рваць несов., разг.

1. подстрека́ть, подбива́ть, подзадо́ривать; (побуждать к враждебным действиям — ещё) натравля́ть, натра́вливать;

2. (против кого-л.) настра́ивать, восстана́вливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазбаўля́цца несов.

1. (каго, чаго, ад каго, чаго) избавля́ться (от кого, чего); см. пазба́віцца;

2. страд. лиша́ться; избавля́ться; см. пазбаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памылі́цца сов. ошиби́ться; (ошибочно признать кого-, что-л. за другого, другое — ещё) обозна́ться; (сделать ошибку в речи — ещё) обмо́лвиться, оговори́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылі́чваць несов.

1. присчи́тывать, причисля́ть;

2. (зачислять) причисля́ть;

3. (относить к числу кого-, чего-л.) причисля́ть;

1-3 см. прылічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́джаны

1. прич. (тот, кого судили) суждённый;

2. прич. (предназначенный судьбою и т.п.) суждённый;

3. в знач. сущ. (жених) су́женый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набалова́ть сов., разг.

1. (кого, что) (изнежить) распе́сціць; (испортить излишним баловством) разба́лаваць, зба́лаваць; (испортить потворством) раздуры́ць;

2. без доп. (нашалить) насваво́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испу́г спало́х, -ху м., перапу́д, -ду м.; разг. пярэ́палах, -ху м.;

брать на испу́г (кого) пало́хаць (каго);

в испу́ге з перапу́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покида́тьII несов. (оставлять) пакіда́ць;

на кого́ ты нас покида́ешь? на каго́ ты нас пакіда́еш?;

си́лы покида́ют меня́ сі́лы пакіда́юць мяне́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́со нареч.

1. ко́са;

2. перен. ско́са, скры́ва;

ко́со смотре́ть на кого́-, что́-л. ско́са (скры́ва) глядзе́ць на каго́-, што-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)