агіягра́фія

(гр. hagiographia)

жанр царкоўна-рэлігійнай літаратуры, апавяданні пра жыццё святых.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экабіямо́рфы

(ад эка- + гр. bios = жыццё + -морфы)

тое, што і экаморфы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zeitlébens

adv усё жыццё, на праця́гу ўсяго́ жыцця́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неўсталява́ны

1. неустанови́вшийся;

н. хара́ктар — неустанови́вшийся хара́ктер;

2. неустро́енный; ненала́женный;

~нае жыццё — неустро́енная (ненала́женная) жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упрыго́жыць сов., прям., перен. укра́сить;

у. суке́нку вы́шыўкай — укра́сить пла́тье вы́шивкой;

у. жыццё — укра́сить жизнь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

transitory [ˈtrænsɪtəri] adj. fml часо́вы, мімалётны; эфеме́рны;

transitory pleasures імгне́нныя ўце́хі;

This transitory life! Гэтае хуткаплыннае жыццё!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папра́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ра́вак, ж.

1. гл. паправіцца, паправіць.

2. Змена, дадатак, якія папраўляюць што-н.

П. да плана.

Жыццё ўносіць свае папраўкі.

|| прым. папра́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

П. каэфіцыент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыўне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што і ў што.

Уключыць, унесці што-н. дадатковае, пабочнае.

Рэчаіснасць прыўнесла ў жыццё многа змен.

|| незак. прыўно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.

|| наз. прыўнясе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлюб, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Сямейны саюз мужчыны і жанчыны; сумеснае ўзаконенае жыццё мужчыны і жанчыны.

Зарэгістраваць ш.

Уступіць у ш.

2. Абрад, цырымонія ўступлення ў такі саюз.

Ехаць да шлюбу.

|| прым. шлю́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гульта́йскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы гультаю; такі, як у гультая. Гультайскія паводзіны. Гультайскае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)