мудрёный
1. (странный) дзі́ўны; (непонятный) незразуме́лы;
мудрёный челове́к дзі́ўны (незразуме́лы) чалаве́к;
мудрёное де́ло дзі́ўная спра́ва;
ничего́ мудрёного нічо́га дзі́ўнага;
2. (замысловатый) хі́тры, мудраге́лісты, разг. мудро́ны; (трудный) ця́жкі; (сложный) склада́ны;
мудрёная шту́чка хі́трая (мудраге́лістая, мудро́ная) шту́чка;
мудрёный узо́р склада́ны ўзор;
мудрёная зада́ча ця́жкая (склада́ная) зада́ча;
◊
у́тро ве́чера мудрене́е посл. пераначу́ем — бо́лей пачу́ем.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вядо́мы I в разн. знач. изве́стный; (несомненный — ещё) заве́домый;
~мыя ўсяму́ све́ту падзе́і — изве́стные всему́ све́ту собы́тия;
в. маста́к — изве́стный худо́жник;
в. гульта́й — изве́стный (заве́домый) лентя́й;
◊ ~мая спра́ва (рэч) — в знач. вводн. сл. изве́стное де́ло;
у ~май ступе́ні — в изве́стной сте́пени
вядо́мы II ведо́мый;
в. самалёт — ведо́мый самолёт;
~мае ко́ла — ведо́мое колесо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́йстар, -тра м.
1. в разн. знач. ма́стер;
2. (искусный, ловкий в каком-л. деле человек) ма́стер, иску́сник; (о женщине — ещё) мастери́ца ж.; иску́сница ж.;
◊ м. на ўсе ру́кі — ма́стер на все ру́ки;
спра́ва ~тра баі́цца — погов. де́ло ма́стера бои́тся;
м. сваёй спра́вы — ма́стер своего́ де́ла;
запле́чных спраў м. — уст. запле́чных дел ма́стер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загі́нуць сов.
1. поги́бнуть; пропа́сть;
такі́ чалаве́к не мо́жа з. — тако́й челове́к не мо́жет поги́бнуть (пропа́сть);
до́брая спра́ва не ~не — хоро́шее де́ло не поги́бнет;
2. (о животных) пасть, подо́хнуть;
3. перен. (о надеждах, планах и т.п.) ру́хнуть;
◊ з. як руда́я мыш — пропа́сть ни за что;
ні за грош з. — ни за грош пропа́сть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заключа́ться
1. (содержаться) змяшча́цца; (находиться) знахо́дзіцца;
в э́том я́щике заключа́ются все ва́жные докуме́нты у гэ́тай скры́нцы знахо́дзяцца (змяшча́юцца) усе́ ва́жныя дакуме́нты;
2. (сводиться к чему-л.) зво́дзіцца (да чаго); заключа́цца (у чым);
де́ло заключа́ется в сле́дующем спра́ва зво́дзіцца да насту́пнага (заключа́ецца ў насту́пным);
3. страд. саджа́цца; зняво́львацца; заключа́цца; см. заключа́ть 1, 4;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
води́ться
1. в разн. знач. ве́сціся, вадзі́цца;
тут когда́-то води́лись у́тки тут калі́сьці вялі́ся (вадзі́ліся) ка́чкі;
у него́ води́лись де́ньги у яго́ вялі́ся (вадзі́ліся) гро́шы;
у них так во́дится у іх так вядзе́цца;
2. (иметь дело, дружить) разг. вадзі́цца;
3. страд. вадзі́цца; см. води́ть;
◊
как во́дится як прыня́та, як заве́дзена; як звыча́йна.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нешу́точный
1. неабы́які́; (серьёзный) сур’ёзны; (немаловажный) немалава́жны;
это нешу́точные слова́ гэ́та неабы́які́я сло́вы;
нешу́точная боле́знь сур’ёзная хваро́ба; безл., в знач. сказ., переводится чаще выражениями: не на жарт; (гэ́та) не жа́рты (не жа́ртачкі);
боле́знь у него́ нешу́точная хваро́ба ў яго́ не на жарт;
это нешу́точное де́ло гэ́та не жа́рты (не жа́ртачкі);
2. (нешутливый) нежартаўлі́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рука́в
1. в разн. знач. рука́ў, -кава́ м.;
пла́тье с дли́нными рукава́ми суке́нка з до́ўгімі рукава́мі;
рука́в реки́ геогр. рука́ў ракі́;
2. (пожарный) рука́ў, -кава́ м.; разг. кі́шка, -кі ж.;
◊
рабо́тать спустя́ рукава́ працава́ць як мо́крае гары́ць; рабі́ць як не сваі́мі рука́мі;
приня́ться за де́ло, засучи́в рукава́ узя́цца за рабо́ту, закаса́ўшы рукавы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упира́ться
1. в разн. знач. упіра́цца;
упира́ться лбом в сте́нку упіра́цца лбом у сцяну́;
всё э́то де́ло упира́ется в недоста́ток вре́мени уся́ гэ́та спра́ва ўпіра́ецца ў недахо́п ча́су;
2. перен., разг. упіра́цца; (упрямиться — ещё) упа́рціцца, нараві́цца, нату́рыцца;
3. страд. упіра́цца; утаро́плівацца; см. упира́ть 1, 2;
упира́ться рука́ми и нога́ми упіра́цца рука́мі і нага́мі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
узбудзі́ць сов.
1. разбуди́ть, подня́ть;
у. чалаве́ка — разбуди́ть (подня́ть) челове́ка;
2. (предложить на обсуждение, решение и т.п.) возбуди́ть;
у. спра́ву аб скасава́нні шлю́бу — возбуди́ть де́ло о расторже́нии бра́ка;
3. (привести в состояние нервного подъёма) возбуди́ть; взвинти́ть;
у. не́рвы — взвинти́ть не́рвы;
4. вы́звать, возбуди́ть (чувства, мысли и т.п.);
у. апеты́т — вы́звать аппети́т;
у. рэ́ўнасць — возбуди́ть ре́вность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)