Würfelbecher

m -s, - шкля́нка для касце́й (у гульні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dámestein

m -s, -e ша́шка (у шашачнай гульні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Blítzpartie

f -, -i¦en шахм. па́ртыя ў мала́нкавай гульні́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Simultánspiel

n -(e)s шахм. сеа́нс адначасо́вай гульні́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пена́льці

(англ. penalty)

штрафны ўдар па варотах праціўніка з адлегласці 11 метраў пры гульні ў футбол, з 12 метраў пры гульні ў хакей з мячом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ми́на​II (выражение лица) мі́на, -ны ж.;

◊

де́лать весёлую ми́ну при плохо́й игре́ рабі́ць вясёлую мі́ну пры дрэ́ннай гульні́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карамбо́ль, ‑ю, м.

У більярднай гульні — рыкашэтны ўдар шара, які адскочыў ад другога шара, па трэцяму. // Більярдная гульня ў тры шары з прымяненнем такога ўдара.

[Фр. carambole.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мака́о ​1, нескл., н.

Род азартнай картачнай гульні.

мака́о ​2, нескл., м.

Спец. Бразільскі папугай з роду араравых, які вылучаецца яркім апярэннем і доўгім хвастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарты́ўны спорти́вный;

~ныя гу́льні — спорти́вные и́гры;

~ная фо́рма — спорти́вная фо́рма;

~ныя арганіза́цыі — спорти́вные организа́ции;

◊ дзе́ля ~нага інтарэ́су — из спорти́вного интере́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Каро́глі ’пяць невялікіх кавалкаў кола (Для гульні)’ (Шп.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)