rouble, ruble

[ˈru:bəl]

n.

рубе́ль -ля́ m. (грашо́вая адзі́нка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dyne

[daɪn]

n. Phys.

ды́на f. (адзі́нка вымярэ́ньня сі́лы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лі́ра​II ж. (грашовая адзінка Турцыі) (türkische) Líra f -, -ren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім.

Існавалі паветы ў Беларусі з 15 ст. да 1940 г.

|| прым. павято́вы, -ая, -ае.

П. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стапа́², -ы́, мн. сто́пы і (з ліч. 2, 3, 4) стапы́, стоп, ж.

Адзінка падліку пісчай паперы, роўная 1000 лістоў (да ўвядзення метрычнай сістэмы раўнялася 480 лістам).

|| прым. стапавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыя́н, ‑а, м.

Вугал, які адпавядае дузе, даўжыня якой роўна яе радыусу; выкарыстоўваецца як адзінка вымярэння вуглоў.

[Ад лац. radius — прамень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́на-мі́ля, ‑і, ж.

Спец. Адзінка грузаабароту судна, якая вылічаецца перавозкай 1 тоны грузу на 1 мілю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lir

м. ліра (грашовая адзінка Італіі і Турцыі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

насле́г, ‑а, м.

1. Адміністратыўна-тэрытарыяльная адзінка ў Якуцкай АССР.

2. Гіст. Радавая, пазней сельская абшчына ў якутаў.

[Ад рускага дыялектнага наслег — начлег.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілато́на, ‑ы, ж.

Умоўная адзінка вымярэння магутнасці ядзернага зарада (або выбуху), якая адпавядае магутнасці ўзрыву тысячы тон трынітраталуолу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)