Рухо ст.-бел. ’вопратка’ (Ст.-бел. лексікон). Стараж.-рус. рухо ’скарб, манаткі’, рус. ру́хо ’адзенне’, польск. rucho ’тс’, кашуб. rëxë ’старое адзенне’, чэш. roucho ’святочнае адзенне, строй’, славац. rúcho ’тс’, серб.-харв. ру̏хо ’вопратка’, славен. rúho ’палатно, прасціна’, балг. ру́хо ’адзенне, вопратка’, макед. руво ’тс’. Прасл. *ruxo ’рухомая маёмасць, у прыватнасці, адзенне’, утворана ад *rušiti (гл. рушыцца, рухаць), звязана таксама з *rъvati (гл. рваць), гл. Брукнер, 467; Фасмер, 3, 524; Скок, 3, 167; Шустар-Шэўц, 2, 1254; SEK, 4, 190. Сюды ж рухамоцце, рухмаццё ’рухомая маёмасць, манаткі’, рухматло́ ’тс’ (Ласт.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раскро́іць, раскро́йваць
1. (адзенне, абутак) zúschneiden* vt;
2. (парэзаць на часткі) zerschnéiden* vt, áufschneiden* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
архалу́к, ‑а, м.
Адзенне, якое выйшла з ужытку, род кароткага кафтана, пашытага з каляровай шарсцяной або шаўковай тканіны са зборкай у таліі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрамака́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не прапускае або амаль не прапускае вільгаці. Непрамачальнае адзенне. □ Палкоўнік быў у непрамакальным плашчы і танкісцкім шлеме. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыгара́ць, ‑ае; зак.
Выгараць — пра ўсё, многае. Вёскі павыгаралі. Адзенне павыгарала. □ На ўскраі лесу, дзе растуць каржакаватыя хваінкі, дашчэнту павыгарала трава. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераадзе́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераадзець.
2. у знач. прым. Адзеты ў іншае адзенне з мэтай маскіроўкі. Пераадзеты разведчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пла́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.
Грубая кустарнага вырабу ўзорчатая ўкраінская тканіна. // Жаночае адзенне тыпу спадніцы з двух сшытых да палавіны полак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́га, ‑і, ДМ тозе, ж.
Гіст. У старажытных рымлян — верхняе мужчынскае адзенне, доўгі плашч без рукавоў.
•••
Убірацца ў тогу гл. убірацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тра́нне ’старое парванае адзенне, рвань, лахманы, транты’ (Юрч.; Юрч. Сін.). Магчыма, ад церці (гл.) або ад транты (гл.). Суфікс зборных назоўнікаў ‑нне, як у адзенне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ацерабі́цца, ацераблю́ся, ацярэ́бішся, ацярэ́біцца; зак.
1. Атрэсціся, ачысціцца ад чаго-н., што насела на адзенне.
А. ад саломы.
2. Пазбавіцца чаго-н.; адчапіцца ад каго-, чаго-н. (разм.).
Ад людскіх языкоў не ацярэбішся.
|| незак. ацярэ́блівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)