Verbum

гідлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Гадлівы. Ад калючай стараставай барады і ягонага панібрацтва начальніка пранялі гідлівыя дрыжыкі. Самуйлёнак.

дамаўё, ‑я, н.

Абл. Дамавіна. У дамаўі Іванька ляжаў, склаўшы на грудзях высахлыя ручкі, вастраносенькі, белабрысы. Ставер.

ада́ле, прысл.

Абл. Потым, пасля. Бяжыш скоранька-скоранька, адале распрастаеш рукі, памахаеш імі і зноў ходу. Лужанін.

запамо́га, ‑і, ДМ ‑зе, ж.

Абл. Падтрымка, дапамога. — Ты мне будзеш запамогай, Сіл крыніцаю жывых. Колас.

заплікну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Абл. Зашпіліць. [Ігнат], спяшаючыся, заплікнуў паддзёўку на ўсе гузікі. Галавач.

зга́мтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Скамячыць. [Ціток] згамтаў .. [паддзёўку] ў камяк, перавязаў кручанай лазіной і панёс. Лобан.

зе́кры, ‑аў; адз. няма.

Абл. Вочы. [Любаша] смела глянула ў .. наглыя вадзяністыя зекры [незнаёмца] і нават не змаргнула. Дамашэвіч.

вы́рынуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Абл. Нечакана з’явіцца. Як з-пад зямлі, ..[капітан Гулявіцкі] вырынуў з глыбокай траншэі. Сабаленка.

разра́ніцца, ‑ніцца; зак.

Абл. Пакрыцца ранамі. [Барташэвіч:] — Я ногі памарозіў .. [Домна:] — Скура-то нічога, абы каб не разраніліся. Лобан.

расхля́бісты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Гразкі, пакрыты калюжынамі; няроўны. Ісці па расхлябістай дарозе было нязручна і цяжка. Асіпенка.