Verbum

карумпава́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты карупцыяй.

Карумпаваныя элементы.

|| наз. карумпава́насць, -і, ж.

кару́начніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жанчына, якая вырабляе карункі.

кару́нд, -а, М -дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

|| прым. кару́ндавы, -ая, -ае.

кару́нкі, -аў.

Ажурныя вырабы з ільняных, шаўковых і іншых нітак для аздобы бялізны, адзення і пад.

|| прым. кару́нкавы, -ая, -ае.

кару́пцыя, -і, ж.

Подкуп хабарам, прадажнасць службовых асоб, дзяржаўных чыноўнікаў і палітычных дзеячаў.

Барацьба з карупцыяй.

|| прым. карупцы́йны, -ая, -ае.

карупцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзяржаўны чыноўнік, палітычны або грамадскі дзеяч, замешаны ў карупцыі.

карусе́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Спецыяльная пляцоўка з сядзеннямі ў форме конікаў, экіпажаў, лодак і інш., якая круціцца вакол сваёй восі і служыць для катання.

|| прым. карусе́льны, -ая, -ае.

ка́рцар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Памяшканне для часовага адзіночнага зняволення (у турмах, канцлагерах і інш.).

|| прым. ка́рцарны, -ая, -ае.

К. рэжым.

карце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціць; незак. (разм.).

1. безас., з інф., са злуч. «каб» і без дап. Пра неадольнае жаданне зрабіць што-н.; хацецца; не цярпецца.

Мне карціць сказаць.

Сыну карцела, каб хто быў побач.

2. Не даваць спакою, непакоіць, хваляваць.

Не вучоба карціць, а паездка ў горад.

карце́ч, -ы, ж.

1. Артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі для масавага паражэння жывой сілы праціўніка на блізкай адлегласці (уст.).

2. Буйны шрот для паляўнічага ружжа.

|| прым. карце́чны, -ая, -ае.