Verbum

картатэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

Сістэматызаваны збор картак з якой-н. даведачнай ці ўліковай інфармацыяй.

К. замежнай літаратуры.

|| прым. картатэ́чны, -ая, -ае.

карт-бла́нш, нескл., м. (кніжн.).

Неабмежаваныя паўнамоцтвы, дадзеныя якой-н. асобе, поўная свабода ў дзеяннях.

ка́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Прамавугольны лісток паперы або кардону для запісу якіх-н. звестак.

Каталожная к.

Лічбы на картках.

2. Фатаграфічны здымак (разм.).

К. для пасведчання.

3. Пасведчанне, уліковы дакумент і пад. ў выглядзе невялікага ліста цвёрдай паперы.

Уліковая к.

Візітная к.

○

Банкаўская плацежная картка — плацежны інструмент, які забяспечвае доступ да банкаўскага рахунку і правядзенне безнаяўных плацяжоў за тавары і паслугі, атрыманне наяўных грашовых сродкаў і ажыццяўленне іншых аперацый.

|| памянш. ка́ртачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ка́ртачны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Картачная сістэма.

карто́вы гл. корт¹.

карто́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па картаграфіі.

карту́з, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Мужчынскі галаўны ўбор з аколышкам і цвёрдым казырком.

|| прым. карту́зны, -ая, -ае.

ка́ртынг, -а, м.

Гонкі на аўтамабілях тыпу карт як від спорту.

картынгі́ст, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца картынгам.

картэ́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

Урачыстае шэсце, працэсія.

Вясельны к.

|| прым. картэ́жны, -ая, -ае.

картэ́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Аб’яднанне буйных прадпрыемстваў якой-н. галіны прамысловасці, якія захоўваюць камерцыйную і вытворчую самастойнасць, арганізаванае з мэтай рэгулявання вытворчасці, забеспячэння панавання на рынку, кантролю над цэнамі і атрымання манапольных прыбыткаў.

Нафтавы к.

2. Пісьмовы выклік на дуэль (уст.).

|| прым. картэ́льны (да 1 знач.), -ая, -ае.

Картэльнае аб’яднанне.