Verbum

гліцы́нія, -і, ж.

Паўднёвая павойная дэкаратыўная расліна сямейства бабовых з гронкамі пахучых кветак.

|| прым. гліцы́ніевы, -ая, -ае.

гросма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Вышэйшае спартыўнае званне шахматнага ці шашачнага майстра.

|| прым. гросма́йстарскі, -ая, -ае.

гукаапера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па запісе гукаў (у 1 знач.).

|| прым. гукаапера́тарскі, -ая, -ае.

гу́шкалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тое, што і арэлі.

|| прым. гу́шкалкавы, -ая, -ае.

дажджаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння колькасці атмасферных ападкаў.

|| прым. дажджаме́рны, -ая, -ае.

дазі́метр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння доз іанізуючых выпрамяненняў.

|| прым. дазіметры́чны, -ая, -ае.

дамастро́й, -ю, м.

Патрыярхальна-суровы і косны сямейна-бытавы ўклад жыцця.

|| прым. дамастро́еўскі, -ая, -ае.

Дамастроеўскія норавы.

двара́нства, -а, н. (гіст.).

Вышэйшы прывілеяваны пануючы клас, які ўзнік у феадальным грамадстве.

|| прым. двара́нскі, -ая, -ае.

двоеўла́ддзе, -я, н.

Адначасовае існаванне дзвюх улад у адной краіне, арганізацыі і пад.

|| прым. двоеўла́дны, -ая, -ае.

дзік, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Дзікі кабан; вепр.

Увосень дзікі ласуюцца жалудамі.

|| прым. дзічы́ны, -ая, -ае.