Verbum

кароткачасо́вы, -ая, -ае.

Які працягваецца нядоўгі час.

К. дождж.

К. перапынак.

|| наз. кароткачасо́васць, -і, ж.

каро́ткі, -ая, -ае; -так, -тка.

1. Невялікі па даўжыні; проціл. доўгі.

Кароткая сукенка.

Падстрыгчыся коратка (прысл.).

2. Непрацяглы ў часе; проціл. доўгі.

Кароткая нарада.

К. дзень.

Выступіць коратка (прысл.).

3. Сціслы, нешматслоўны.

Кароткае пісьмо.

Адказаць коратка (прысл.).

4. Рашучы, хуткі, суровы.

К. удар.

Прысуд ворагам к.

5. Які вымаўляецца хутка, адрывіста (пра гукі, склады).

6. Які характарызуецца няпоўнай формай.

Якасныя прыметнікі ў кароткай форме.

◊

Кароткая памяць у каго (неадабр.) — дрэнная, слабая памяць (звычайна ў таго, хто не хоча помніць, прыпомніць што-н.).

Кароткі завароткі у каго (разм.) — пра таго, хто дзейнічае рашуча, не задумваючыся.

Кароткі розум — пра слабы, невялікі розум.

На кароткай назе хто з кім — у добрых, сяброўскіх адносінах з кім-н.

Рукі кароткія ў каго (разм.) — няма магчымасці, сілы зрабіць што-н.

|| памянш. каро́ценькі, -ая, -ае (да 1—3 знач.; разм.).

|| наз. каро́ткасць, -і, ж.

каро́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў.

карп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых, якая разводзіцца ў штучных вадаёмах; культурная разнавіднасць сазана.

Люстраны к.

|| прым. ка́рпавы, -ая, -ае.

карпані́на, -ы, ж. (разм.).

Марудлівая, малапрадукцыйная работа.

Не работа, а толькі к.

карпа́нне гл. корпацца, корпаць.

карпараты́ў, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Від адпачынку, мерапрыемства забаўляльнага характару, у якім прымаюць удзел члены ці супрацоўнікі аднаго прадпрыемства, арганізацыі, фірмы і пад.; вечарынка.

Навагодні к.

|| прым. карпараты́ўны, -ая, -ае.

Карпаратыўная вечарынка.

карпараты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. карпаратыў.

2. Вузкагрупавы, замкнуты ў межах карпарацыі.

Карпаратыўныя інтарэсы.

|| наз. карпараты́ўнасць, -і, ж.

карпара́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Група асоб, аб’яднаных прафесійнымі або саслоўнымі інтарэсамі.

Радыёвяшчальная к.

2. Адна з форм манапалістычнага аб’яднання.

|| прым. карпарацы́йны, -ая, -ае.

Карпарацыйныя інтарэсы.

карпатлі́вы, -ая, -ае.

1. Старанны, руплівы, дбайны.

К. супрацоўнік.

2. Які патрабуе шмат увагі, стараннасці, цярплівасці.

Карпатлівая праца.

|| наз. карпатлі́васць, -і, ж.