гіперкерато́з

(ад гіпер- + гр. keras, -atos = рог)

празмернае патаўшчэнне рагавога слоя скуры чалавека ў выніку працяглага ціску, трэння і іншых прычын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэме́нцыя

(лац. dementia = шаленства)

прыдуркаватасць, якая ўзнікае ў чалавека ў выніку паражэння галаўнога мозгу пры атэрасклерозе, эпілепсіі і інш. (параўн. алігафрэнія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ірыдыядыягно́стыка

(ад гр. iris, -idos = радуга, радужная абалонка + дыягностыка)

распазнаванне хвароб у чалавека па стану яго радужнай абалонкі вока, «вочная» дыягностыка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каліфары́ды

(н.-лац. calliphoridae)

сямейства насякомых атрада двухкрылых; некаторыя віды — пераносчыкі ўзбуджальнікаў інфекцыйных хвароб чалавека і дамашніх жывёл; сінія мясныя мухі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

камбія́льны

(ад н.-лац. cambium = абмен, змена)

абменны, зменны;

к-ыя клеткі — клеткі, якія пастаянна абнаўляюць тканку ў чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыптако́кі

(н.-лац. cryptococcus)

сумчатыя грыбы (дрожджы), якія развіваюцца ў глебе, страўнікава-кішачным тракце і на паверхні цела жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лептаспі́ры

(н.-лац. leptospira, ад гр. leptos = дробны + speira = віток)

ніцепадобныя бактэрыі сям. спірахетаў, якія выклікаюць у жывёл і чалавека лептаспірозы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезадэ́рма

(ад меза- + -дэрма)

сярэдні зародкавы лісток у мнагаклетачных жывёл (акрамя губак і кішачнаполасцевых) і чалавека, размешчаны паміж эктадэрмаю і энтадэрмаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мукаполіцукры́ды

(ад лац. mucus = слізь + поліцукрыды)

складаныя поліцукрыды, жэлепадобныя рэчывы, якія выконваюць у арганізме жывёл і чалавека ролю прыроднага змазачнага матэрыялу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейрапсіхало́гія

(ад нейра- + псіхалогія)

раздзел псіхалогіі, які вывучае псіхічную дзейнасць чалавека ў сувязі з функцыяніраваннем цэнтральнай нервовай сістэмы ў пэўных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)