Verbum

каро́слівы, -ая, -ае.

1. Які выклікаецца каростай.

К. сверб.

2. у знач. наз. каро́слівы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Хворы на каросту.

каро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.

Заразная хвароба скуры ў чалавека і жывёл, якая суправаджаецца моцным свербам.

|| прым. каро́ставы, -ая, -ае.

○

Кароставы клешч — паразіт жывёльнага паходжання, які з’яўляецца ўзбуджальнікам каросты.

каротка... (а таксама каратка...) Першая састаўная частка складаных слоў са знач. кароткі, напр.: кароткаметражны, кароткачасовы.

кароткаметра́жны, -ая, -ае.

3 невялікай колькасцю метраў плёнкі ў адрозненне ад поўнаметражнага.

Хранікальны к. фільм.

кароткатэрміно́вы, -ая, -ае.

Які працягваецца кароткі тэрмін, дазваляецца на кароткі час.

К. водпуск.

Кароткатэрміновая пазыка.

|| наз. кароткатэрміно́васць, -і, ж.

кароткахваляві́к, -левіка́, мн. -левікі́, -левіко́ў, м.

Радыёаматар, які працуе на кароткіх хвалях (радыёхвалі ад 10 да 200 метраў).

кароткачасо́вы, -ая, -ае.

Які працягваецца нядоўгі час.

К. дождж.

К. перапынак.

|| наз. кароткачасо́васць, -і, ж.

каро́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Памяшканне, хлеў для кароў і быкоў.

карп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прэснаводная рыба сямейства карпавых, якая разводзіцца ў штучных вадаёмах; культурная разнавіднасць сазана.

Люстраны к.

|| прым. ка́рпавы, -ая, -ае.

карпані́на, -ы, ж. (разм.).

Марудлівая, малапрадукцыйная работа.

Не работа, а толькі к.