зне́шні вы́гляд die Áußenseite; das Äußere (sub) (чалавека);
2. (які не закранае сутнасці) äußerlich, óberflächlich; гл. вонкавы;
3. (замежны) áuswärtig; Áußen-;
зне́шні га́ндальÁußenhandel m -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
алахары́я
(ад ала- + -харыя)
распаўсюджанне пладоў, насення і спор пры дапамозе знешніх фактараў — ветру (анемахарыя), вады (гідрахарыя), жывёл (заахарыя), чалавека (антрапахарыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
анкіласто́ма
(н.-лац. ankylostoma, ад гр. ankylos = сагнуты + stoma = рот)
гельмінтсям.анкіластаматыдаў паразітуе ў кішэчніку чалавека і мясаедных жывёл; крывагалоўка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
антрапалагі́зм
(ад антрапа + -лагізм)
філасофская канцэпцыя, якая разглядае ўсе з’явы прыроды, грамадства і мыслення ў залежнасці ад уласцівасцей і патрэб чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
арэнаві́русы
(ад лац. arena = пясок + вірусы)
група вірусаў жывёл і чалавека, якія маюць тонкія гранулы, падобныя да пясчынак, і агульны антыген.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аўтагіпно́з
(ад аўта- + гіпноз)
гіпнатычны стан, выкліканы самаўнушэннем, у процілегласць гетэрагіпнозу, выкліканаму ўздзеяннем іншага чалавека; адзін з прыёмаў у аўтагеннай трэніроўцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бластаміко́з
(н.-лац. blastomycosis, ад гр. blastos = парастак + mykes = грыб)
хвароба скуры і ўнутраных органаў жывёл і чалавека, якая выклікаецца бластаміцэтамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вальфартыёз
(ад ням. Volfart = прозвішча ням. урача)
хвароба чалавека і жывёл, якую выклікаюць лічынкі вальфартавай мухі, адкладзеныя ў ранкі на скуры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гараско́п
(гр. horoskopos = які назірае час)
табліца размяшчэння планет і зорак у пэўны момант часу, якая выкарыстоўваецца для прадказанняў лёсу чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
герпесві́русы
(ад герпес + вірусы)
буйныя вірусы, якія змяшчаюць дэзаксірыбануклеінавую кіслату; размнажаюцца ў клетачных ядрах пазваночных, узбуджаюць інфекцыйныя захворванні жывёл і чалавека.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)