дуралюмі́н, ‑у, м.

Лёгкі і трывалы сплаў алюмінію і медзі з прымессю марганцу, крэмнію і інш.

[Ад лац. durus — цвёрды і слова алюміній.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэсе́рт, ‑у, М ‑рце, м.

Салодкія стравы, садавіна, цукеркі і інш., якія падаюцца у канцы абеду.

[Фр. dessert.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каалі́н, ‑у, м.

Белая вогнетрывалая гліна, якая выкарыстоўваецца ў фарфора-фаянсавай, папяровай і інш. відах вытворчасці.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцына́цыя, ‑і, ж.

Праграванне або абпальванне рэчываў з мэтай іх акіслення, разлажэння і інш. Кальцынацыя вапняку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтапраду́кты, ‑аў; адз. нафтапрадукт, ‑у, М ‑кце, м.

Прадукты перапрацоўкі нафты (бензін, газа, мазут і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыста́льтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Хвалепадобнае рытмічнае сцісканне сценак подых органаў (кішак, страўніка і інш.).

[Ад грэч. peristaltikos — які ахоплівае, сціскае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радо́ўкавыя, ‑ых.

Сямейства шапкавых грыбоў, да якога адносяцца радоўка шэрая, радоўка фіялетавая, сівуха, падзялёнка і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіза́ль, ‑ю, м.

Спец. Грубае валакно, атрыманае з лісця агавы, для вырабу канатаў, сетак і інш.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімазі́н, ‑у, м.

Разнавіднасць гербіцыдаў, прэпарат для знішчэння пустазелля ў садах, на кукурузных палях і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаге́н, ‑у, м.

Уст. Мінеральнае масла, атрыманае перагонкай нафты, смалы і інш., якое ўжывалася для асвятлення.

[Ад грэч. phos, phōtós — святло і génos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)